Што ако автократијата стигне од Белата куќа? 7 најризични потези на Трамп досега
Во првите седум месеци од вториот мандат, Доналд Трамп ја демонстрира својата жед за контрола, рушејќи ги пречките што го ограничуваа во првиот мандат. Не криејќи ја својата незаинтересираност за лимитите на власта, тој ги тестира границите и прави чекори што можат да ја сменат рамнотежата на силите во Америка. Ова се седумте најзначајни чекори со авторитарен карактер, со можни влијанија кои ќе се паметат со децении.
In This Article:
- Федерализација на полицијата и милитаризација на градовите
- Политизација на државните институции
- Истраги против политички противници: Моќта како средство за одмазда
- Преземање надлежности на Конгресот
- Рампинг на депортации со прекршување на судски наредби и заобиколување процеси
- Институциите попуштаат, Трамп утврдува нови правила на авторитарност
Федерализација на полицијата и милитаризација на градовите
Претседателот Трамп воведе невидено централизирање на силите на редот — ги федерализираше Метрополитен полицијата во Вашингтон и ја распореди Националната гарда поради „неконтролираниот криминал“. Во мај испрати гарда и маринци и во Лос Анџелес иако таму немаше масовни немири. Овој пристап радикално ја изменува досегашната практика, појаснувајќи ја неговата амбиција да води земја во стил на силна рака.
Политизација на државните институции
Откако го отпушти директорот на Бирото за трудова статистика поради непосакуван извештај, Трамп назначи близок поддржувач за нов комесар. Тој јавно ги минимизира независноста и стручноста во институциите, со порака дека секој кој ќе го „налути“ може лесно да биде сменет. Политизацијата ги поткопува традиционалните контролни механизми и остава впечаток на концентрација на моќ во рацете на претседателот.
Истраги против политички противници: Моќта како средство за одмазда
Трамповата администрација интензивираше истраги против клучни опоненти: истрагата за Русија, импичментот, испитувањата по 6 јануари и неговите сопствени судски случаи. Тој лично инсистира на овие истраги, создавајќи клима на страв кај потенцијални „противници.“ Дури издаде извршна наредба за истражување двајца од најгласните критичари – преседан што го разнишува принципот на независност во правосудството.
Преземање надлежности на Конгресот
Преку воведување итни царини претседателот презеде клучна економска алатка што Уставот му ја дава на Конгресот. Судовите сè уште се борат со ова прашање, а Конгресот не реагира. Ништо не ја покажува толку недвосмислено неговата незаинтересираност за законодавната власт како случајот со ТикТок: иако законот бара забрана или промена на сопственоста на апликацијата, Трамп дава одложувања и го игнорира законот.
Рампинг на депортации со прекршување на судски наредби и заобиколување процеси
Администрацијата се повикуваше на „Законот за непријателски странци“ од времето на војната, за забрзани депортации на мигранти, понекогаш игнорирајќи судски одлуки. Ова водеше до незаконски протерувања и борба на судовите да ги стават границите на претседателската моќ. Поларизираното прашање стави притисок на судството да биде последната брана на демократијата и човековите права.
Институциите попуштаат, Трамп утврдува нови правила на авторитарност
Со јавна демонстрација на доминација над универзитети, бирократија и финансиски и правни институции, Трамп создаде нова парадигма: институциите попуштаат за да избегнат судир со моќна администрација. Ова не само што отвора пат за институционална слабост туку и му овозможува на претседателот уште поголема контрола на системот – прашање што ќе го обликува карактерот на американската демократија долги години.