Зошто во Јапонија семафорите светат сино, наместо зелено?
Јапонија – земјата на изгрејсонцето, каде старата традиција и модерната технологија се преплетуваат, има една фасцинантна и збунувачка посебност: на нејзините улици, светлината што означува „движи се“ на семафорите понекогаш е сина, наместо зелена. Оваа појава е резултат на судирот помеѓу древниот јапонски јазик и обидите за светска стандардизација.
In This Article:
- Светскиот стандард бара зелена, но јапонскиот јазик вели сина – историската дилема на јапонските семафори
- Јапонските семафори добиваат уникатна нијанса „сино-зелено“ како компромис помеѓу традицијата и правилата
- Едноставниот збор „ao“ обединува минато и сегашност
- Од првите семафори до денес – како „синото светло“ ја обележа историјата на движењето во Јапонија
Светскиот стандард бара зелена, но јапонскиот јазик вели сина – историската дилема на јапонските семафори
Откако беше потпишана Конвенцијата за патни знаци и сигнали на Обединетите нации во 1968 година, 75 земји веќе го прифатија правилото: зелено значи 'оди', црвено значи 'стој'. Но, Јапонија со векови користела само еден збор – 'ao' – за обете бои, сина и зелена. Зборот 'midori' за зелено се појавил дури подоцна, но навиката веќе била длабоко вкоренета во секојдневниот говор.
Јапонските семафори добиваат уникатна нијанса „сино-зелено“ како компромис помеѓу традицијата и правилата
Во 1970-тите, јапонските власти мораа да најдат решение: промена само во сина боја би го прекршила светскиот стандард, но и формалното користење на зборот за зелено ќе ја изгубеше традицијата. Затоа се појавила специјална нијанса помеѓу сино и зелено – позната и како „bleen“ или „grue“, по наше резеда. Денес, некои светла се видливо зелени, некои сосема сини, но сите уште се нарекуваат 'ao' – сино.
Едноставниот збор „ao“ обединува минато и сегашност
Во старите јапонски јазици имало само четири основни бои: сина, црвена, црна и бела. Дури и денес, многу предмети се нарекуваат 'сини', иако се зелени, како „aoringo“ за зелено јаболко. Оваа навика е длабоко културна особеност, која се одразува и во семафорите.
Од првите семафори до денес – како „синото светло“ ја обележа историјата на движењето во Јапонија
Кога првите семафори пристигнале во Јапонија во 1930-тите, светлото за 'оди' било зелено, пишува експертот за јапонски јазик и култура Кацуихиро Ито. Но, по Втората светска војна, Законот за сообраќајно регулирање официјално ја вовел терминологијата 'ao', и од тогаш па досега, тоа е името на бојата за „движи се“ на сите јапонски семафори. Овој јазичен феномен е само еден од многуте кои ја издвојуваат Јапонија во сообраќајното управување – како и неверојатниот успех од воведувањето рачно насликани патни знаци за намалување на несреќи.
