Зошто стотици деца во Јапонија живеат на улица? Трагедијата на бездомните деца во срцето на Токио
Во гламурозниот и светкав кварт Кабукичо, во срцето на немирниот Синџуку во Токио, зад неонските реклами се крие сурова реалност. Тука десетици млади останаа без дом, исфрлени од своите семејства – и нивната борба за преживување ретко допира до јавноста.
In This Article:
- Фотографот Јусуке Нагата ја отвори вистината за децата на улиците на Токио
- Кабукичо: скривалиште за избркани деца и сведоштво за суровоста на семејните конфликти
- Волонтерите од Манџикај се борат за иднина на младите бездомници
- Социјалните мрежи ја претворија Тојо од засолниште во опасна замка за младите
- Мисијата на Јусуке Нагата: од жалост кон промени во општеството преку вистински приказни
Фотографот Јусуке Нагата ја отвори вистината за децата на улиците на Токио
Јусуке Нагата, уличен фотограф од Токио, сосема случајно навлегол во светот на бездомните. Со фотоапаратот во рака, тој стана дел од нивните животи, гледајќи ги нивните приказни, нивната болка и борба за опстанок. Цел ден се дружеа во близина на киното Тохо, пиеја и спиеја во соседните згради. Станаа познати како „Децата Тохо“. Преживуваа најдобро што можеа, како да чекаа работите да се подобрат, но немаше шанса. Нагата не беше пасивен набљудувач – тој целосно се спои со оваа улична култура и низ портретите ја раскажа нивната постојана борба за место во општеството.
Кабукичо: скривалиште за избркани деца и сведоштво за суровоста на семејните конфликти
Карантинот за време на пандемијата го откри она што долго било тајна: во Јапонија, децата остануваат со родителите додека не стапат во брак или не станат „нормални возрасни“. Но затворањето ги разгоре конфликтите – некои родители ги избркаа своите деца на улица. Избрканите, познати како „Децата од Тохо“ почнаа да се собираат во Кабукичо, деновите минувајќи ги околу киното Тохо, преживувајќи од ден за ден без никакви изгледи дека нешто ќе се промени.
Волонтерите од Манџикај се борат за иднина на младите бездомници
Од 2019 година во Кабукичо делува организацијата Манџикај, која обезбедува топла облека, храна и место за одмор за младите што останале на улица. Најважно: волонтерите остануваат со нив и кога молчат или се лутат. Овие луѓе им покажуваат дека постои место каде не се осудувани поради тоа што се „поинакви“ – ова често им е прва шанса да почувствуваат прифаќање и поддршка.
Социјалните мрежи ја претворија Тојо од засолниште во опасна замка за младите
Нагата вели дека некогаш Тохо беше рај за изгубените, но интернетот го уништи тоа. Со видеа од пијанки, тепачки и скандали, TikTok и другите мрежи донесоа многу погрешни луѓе – место за поддршка стана магнет за „трендсетери“ и злонамерници. Популарноста и виралноста ја претвори Тохо во опасна стапица, а оние што најмногу им треба помош сега се плашат да дојдат таму.
Мисијата на Јусуке Нагата: од жалост кон промени во општеството преку вистински приказни
Нагата е убеден: Јапонија мора да ја види непријатната вистина за младите на улица. Со своите фотографии се надева дека ќе разбуди емоции, но и дека ќе поттикне конкретни промени – вистински програми за поддршка на оние што се изгубени во немирното, магично светло на Токио. За него, ова е борба за достоинството на младите чии приказни најчесто остануваат незабележани.
