Ужасите на средниот век: Зошто не би сакале да се родите во тој период
Средниот век се памети како ера на витези, замоци и легенди. Но зад романтиката се крие сурова реалност: честите епидемии, бескрајни војни, страв и беда ги правеле животите на обичните луѓе неподносливи. Денес ќе ви покажеме зошто не би сакале да се родите во тој период, кога смртта и страдањето биле секојдневие.
In This Article:
- Епидемии, сиромаштија и детски живот со краток век: Болестите косат милиони
- Сурова правда и јавни егзекуции: Законот на мечот, не на правдата
- Војни, глад и тотална беда: Кога секој ден може да биде последен
- Антисанитарни услови и мрачни суеверија: Лавиринт на болести и страв од магии
- Ропство, нетолеранција и светлина на знаењето: Темнината не била целосна
Епидемии, сиромаштија и детски живот со краток век: Болестите косат милиони
Чумата од 14 век - позната како Црна Смрт - убила 75 до 200 милиони луѓе, што било 30% до 60% од популацијата во Европа. Детската смртност била огромна: до 30% од децата умирале во првата година, а половина не доживувале полнолетство. Сипаници, тифус, дизентерија, туберкулоза и проказа биле чести и смртоносни. Во Средниот век низ Европа постоеле над 19.000 лепрозорија, мрачни прифатилишта за заболени од лепра, што сведочи за стравот и масовноста на заразата.
Сурова правда и јавни егзекуции: Законот на мечот, не на правдата
Правосудството било немилосрдно. Инквизицијата испрашувала со мачење, а пред нејзините судови поминале околу 150.000 луѓе. Јавните егзекуции биле масовни настани што привлекувале илјадници гледачи – во некои градови, годишно се извршувале и по 100 смртни казни. За еретиците, казната најчесто била горење на клада или друга понижувачка и бавна смрт.
Војни, глад и тотална беда: Кога секој ден може да биде последен
Војните и гладот коселе животи. Столетната војна (1337–1453) однела околу 3,5 милиони жртви, а Крстоносните војни – до 3 милиони. Бруталниот глад од 1315–1317 година избришал и до една четвртина од населението во некои градови на Северна Европа. Дури и во „нормални“ години, околу 80% од луѓето живееле во сиромаштија, хранeјќи се само еднаш или двапати дневно.
Антисанитарни услови и мрачни суеверија: Лавиринт на болести и страв од магии
Улиците биле облеани со отпад до еден метар височина, луѓето се миеле неколку пати годишно, а забите речиси сите ги губеле до 40-та година. Во 15–17 век, ловот на вештерки однел 40.000 до 60.000 животи, од кои 80% жени. Страв, незнаење и верски фанатизам ја влошувале секојдневната реалност.
Ропство, нетолеранција и светлина на знаењето: Темнината не била целосна
Иако ропството полека исчезнувало, во некои региони дури 90% од населението биле феудално врзани селани, без право да ја напуштат земјата на својот господар. Религиозното прогонство било секојдневие – еврејските заедници често целосно исчезнувале, а Албигојските војни однеле околу 1 милион животи. Сепак, Средниот век носел и искри на знаење – биле основани околу 80 универзитети, а илјадници древни ракописи биле сочувани. Дури и во најголемата мрачнина, знаењето успеало да опстане и да се пренесе во ерата на Ренесансата.
