Зошто илјадници Јапонци умираат на работното место – смртоносниот феномен „ Кароши“ што светот не го познава
Смртта од преработување, позната како „кароши“, го потресе јапонското општество уште во 1970-тите. Овој феномен, кој ги вклучува и смртта од стрес и самоубиства поради работни услови, не постои на друго место во светот и продолжува да ги шокира сите дури и денес.
In This Article:
- Кароши – смрт од преработување: трагедија што зафати илјадници луѓе во Јапонија
- Култот кон работата во Јапонија и историските корени на воркохолизмот
- Кароши – Кога одбивањето одмор и преработувањето стануваат норма, а животот – цена за успехот на работа
- Случајот на Мацури Такахаси – трагедијата што ја разбуди јавноста и ја посрами Јапонија
- Општеството и властите се соочуваат со кароши, но проблемот останува нерешен
Кароши – смрт од преработување: трагедија што зафати илјадници луѓе во Јапонија
До 2020 година, скоро 2000 луѓе годишно умираат од последиците на преоптоварување и невидливиот терор на стресот. Официјалните податоци вклучуваат и самоубиства, што ја прави оваа бројка уште потрагична. Јапонската работна култура го слави трудот – дури има официјален Ден на благодарност за трудот, на 23 ноември. Во 2019 година, будистичка церемонија со 300 фенери ја симболизираше неоправданата жртва: непотрошените одмори. Одговорноста, срамот и стравот ги тераат луѓето буквално да не живеат за себе.
Култот кон работата во Јапонија и историските корени на воркохолизмот
Зошто преработката стана фатална за Јапонците? Професорот Хироши Оно смета дека изнемоштеноста води потекло уште од ерата на императорот Хирохито (1926–1989), кога нацијата преживувала војна, катастрофи и глад. После Втората светска војна, патот за опстанок бил еден: неуморно работење. Невидениот економски раст на 1950-тите ги зацементира овие навики. Вработувањето за цел живот и корпоративната лојалност станаа светилиште, а преработувањето – морална обврска.
Кароши – Кога одбивањето одмор и преработувањето стануваат норма, а животот – цена за успехот на работа
Докажан прв случај на смрт од преработување датира од 1969 година. Во 2011 година, бројката на самоубиства поврзани со работа достигна скоро 2700. Во некои случаи, жртвите работеле над 80-100 часа месечно прекувремено. Јапонски инженер признал: „Во текот на 2019 година земав само два дена одмор, иако имам право на 20, но долгиот одмор се осудува.“ Колективизмот, корпоративната култура и негласните правила ги крепат бескрајните работни саати.
Случајот на Мацури Такахаси – трагедијата што ја разбуди јавноста и ја посрами Јапонија
Во 2015 година младата вработена во агенцијата Dentsu, Мацури Такахаси, за 8 месеци насобрала 1008 часа прекувремено. Во своите објави пишувала дека работи 20 часа дневно и не гледа смисла во животот. По нејзиното самоубиство, јапонската јавност се збунала и шокирала. Овој скандал го натера претседателот на Dentsu да поднесе оставка и јасно да каже: „Културата на преработување е погубна и мора да се искорени.“
Општеството и властите се соочуваат со кароши, но проблемот останува нерешен
Во 2018 година владата на Јапонија усвои закон за ограничување на преработките и обезбедување подобри услови. На хартија компаниите треба да компензираат прекувремена работа и да обезбедат благосостојба за работниците. Во реалноста, култот кон работата и стравот од дискриминација остануваат. Јапонците и натаму го живеат животот за компанијата, додека вистинскиот одмор останува само сонување – а за некои, смртта на работното место станува реалност.
