Животот вреден неколку долари: Внатре во златните рудници во Зимбабве каде луѓето се закопуваат живи за трошки
Капките пот по лицето на Гилберт Нуову сведочат за стравот што никогаш не исчезнува. Во рудниците на Зимбабве, животот може да заврши секој миг – за луѓе што копаат злато за само неколку долари.
In This Article:
- Рударите во Зимбабве секојдневно живеат со стравот од смртта
- Сиромаштија и безизлез: Зошто илјадници копаат нелегално, често со деца од 9 години
- Пеколни услови: Без шлемови, без чевли, без одмор – и често без плата
- Жртвувања, кратки животи и сурови навики: Рударската заедница без иднина
- Ветувања за иднина, добивки за странци: Златото оди кај странските инвеститори, сиромаштијата останува за народот
Рударите во Зимбабве секојдневно живеат со стравот од смртта
Гилберт ги напуштил рудниците откако колега му е проголтан од земјата – жив закопан. „Другар ми загина на лице место. Се исплашив за животот и се вратив дома", сведочи тој. Ова не е реткост: само во 2023 година, 237 луѓе го изгубија животот, најголем дел во илегални рудници.
Сиромаштија и безизлез: Зошто илјадници копаат нелегално, често со деца од 9 години
Зимбабве лежи врз златни резерви, но сиромаштијата ги тера луѓето – и деца од само 9 години – да ризикуваат живот за парче леб. Повеќето работат во непријавени рудници. „Нема избор, секој копа каде ќе го најде местото – дури и во својот двор", објаснува училишниот инспектор Пумулу Масу.
Пеколни услови: Без шлемови, без чевли, без одмор – и често без плата
Работата е непрекината – се прекинува само за јадење, нема заштита ниту опрема. „Јамата е слаба, рударите често ги прават тунелите без план. Не ни даваат шлемови или чизми… Тешко е да преживееш“, раскажува Гилберт. За три месеци копање, добил само 20 долари – кога воопшто ќе се најде злато.
Жртвувања, кратки животи и сурови навики: Рударската заедница без иднина
Нема болници, нема училишта – само рудникот и кафани, каде работниците го трошат единственото што ќе заработат. Алкохолизмот, а особено опасниот пијалак „кранго“, земаат нови жртви. Сиромаштијата ги принудува луѓето на рударење, а загубите се мерат во човечки судбини и изгубени генерации.
Ветувања за иднина, добивки за странци: Златото оди кај странските инвеститори, сиромаштијата останува за народот
И покрај страшните услови, владата на Зимбабве го турка експанзијата на рударството за сметка на минувањето на судбината на обичниот народ. Рударството сочинува 60% од извозот и 13% од БДП. Визијата за 'процут до 2030' е заводлива – но богатството му избега на малиот рудар. Гилберт и Гордом денес се без работа, со болни сеќавања од минатото.