Живот по „CSI“: Страшната реалност зад работата на истражувач на местото на злосторството
Филмовите и сериите како CSI ја прават работата на форензичарите возбудлива – но вистината, според искусната експертка Ејми Санторо, е мрачна, потресна и полна со слики што никогаш не избледуваат. Ова е приказна за жената која после над 1.000 крвави случаи својот дом го претвори во тврдина, а човечкото зло го гледа директно во очи.
In This Article:
Форензиката е вистински кошмар – и ве учи постојано да се штитите
Ејми Санторо има речиси две децении искуство, работела на повеќе од илјада случаи, гледала убијци, крв, распукано стакло и трагедии што го менуваат секој човек. Таа признава: „Мојот дом денес е тврдина – со засилени брави, аларми, заклучени прозорци и завеси секогаш затворени навечер“. Нејзината професија ја научила колку брзо може некој да стане жртва, дури и во сопствениот дом.
Поглед во најлошото од човештвото, но и во најдоброто од заедницата
Работата го променува начинот на кој размислувате за светот. По цела кариера гледањето ужасни сцени, Ејми и понатаму верува дека луѓето се добри, но: „Секој пат мислам дека видов најлошо – па следува уште полошо“. Сепак, токму тогаш гледа семејства и заедници што се сплотуваат, помагаат, се обидуваат да најдат правда. Донекаде тоа ѝ дава надеж и енергија за најтешките денови.
Трауми што не избледуваат: Масовни пукања, убиен полицаец и мирисот на крв
Неколку случаи ѝ останале засекогаш во мислите. Масовно пукање на паркинг – по што со недели се плашела дури и да излезе надвор. Ден кога трагала по куршуми и траги од крв по подот во бензинска, додека мирисот на свежи крофни ѝ останал трајно врежан како потсетник за смртоносната сцена. „Сеќавањата излегуваат ненадејно, но благодарение на поддршката можам да се справам со тие емоции“, вели таа.
Секој ден нов ужас – но и чувство дека навистина помагаш
Ејми вели дека нејзиниот ум е полн со морничави слики, но секојпат кога некое семејство добива барем малку мир, ја сфаќа смислата: „Ги носам и ужасите, но и моментите на помош и одмазда за жртвите. Затоа, и по сè што видов – ја обожавам мојата работа“.
