Witamina D — słoneczna tarcza przeciwko chorobom i jak jedna molekuła może uratować twoje życie
Wyobraź sobie, że istnieje jeden składnik odżywczy, który nie jest cudowną reklamą, lecz prawdziwą substancją, którą twoje ciało potrafi samodzielnie wyprodukować — po prostu pod wpływem słońca. Ten składnik to witamina D. I to prawdopodobnie najbardziej niedoceniany i najważniejszy składnik odżywczy we współczesnej medycynie. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) ponad 1 miliard ludzi na świecie cierpi z powodu niedoboru witaminy D. W Rosji ten odsetek sięga 70–90% populacji, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Wielu nawet nie podejrzewa, że go im brakuje. A tymczasem niedobór witaminy D wiąże się z chronicznym zmęczeniem, depresją, osłabioną odpornością, osteoporozą, chorobami autoimmunologicznymi i podwyższoną śmiertelnością. W tym artykule znajdziesz wszystko, co warto wiedzieć o witaminie D: od tego, jak działa, po to, jak ją zdobyć, jak sprawdzić poziom i jak nie zaszkodzić sobie. Prosto, szczerze i na podstawie danych naukowych.
In This Article:
Co to jest witamina D i dlaczego to nie tylko witamina — to hormon
Mimo nazwy witamina D to nie witamina, lecz hormon. Dokładniej — hormon steroidowy, który wpływa na pracę ponad 2000 genów w organizmie. Istnieje kilka form: D3 — najaktywniejsza i najskuteczniejsza forma. Proces zaczyna się na skórze: Ważne: Często objawy niedoboru witaminy D są niespecyficzne — czyli podobne do innych stanów. Ale jeśli zauważysz kilka z tych objawów — warto się przebadać. Niedobór witaminy D nie tylko powoduje zmęczenie. Zwiększa ryzyko poważnych chorób. Jedyny sposób — badanie krwi na 25(OH)D (25‑hydroksywitamina D). Zalecenie: wykonuj badanie raz w roku, szczególnie jesienią lub zimą. Normy różnią się, ale oto współczesne zalecenia:
Normy dawki i rzeczywistość — ile potrzebujemy witaminy D
Dla przypomnienia, dawki zależą od grupy wiekowej i stanu zdrowia. Poniżej podane są zalecane wartości (D3): Dzieci 0–12 miesięcy — 400–1000 IU/dobę Dzieci 1–18 lat — 600–1000 IU/dobę Dorośli do 70 lat — 800–2000 IU/dobę Powyżej 70 lat — 1000–2000 IU/dobę Kobiety w ciąży i karmiące — 1000–2000 IU/dobę Osoby z otyłością, chorobami jelit — 2000–4000 IU/dobę Ważne: Jednakże nawet przy idealnym odżywianiu trudno uzyskać więcej niż 200–400 IU na dzień. To za mało. Takie dawki rzadko występują. Toksyczność pojawia się przy długotrwałym przyjmowaniu ponad 10 000 IU na dzień bez kontroli. Ale takie dawki nie są zalecane i powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza.
Prawdy o niedoborze witaminy D i jej wpływie na zdrowie
Prawda: zapasy witaminy D szybko się wyczerpują. Do lutego poziom spada do minimum. Prawda: to nie wystarcza do utrzymania prawidłowego poziomu. Prawda: D3 — naturalna forma. Jest bezpieczna przy prawidłowych dawkach. Prawda: niedobór często bezobjawowy, ale szkodzi od środka. Prawda: nie leczy, ale obniża ryzyko ciężkiego przebiegu. To profilaktyka, a nie lekarstwo.
Witamina D to nie tylko witamina — to żywo ważny hormon wpływający na cały organizm
Witamina D — to nie tylko witamina, lecz żywo ważny hormon, który wpływa na prawie wszystkie układy organizmu. Jej niedobór — to nie błahe zagrożenie, lecz realne ryzyko dla zdrowia związane z rakiem, zawałami, depresją i niepełnosprawnością. Ale dobra wiadomość jest taka, że da się to łatwo naprawić: Witamina D — to twoja wewnętrzna słoneczna tarcza. Zadbaj o nią. Bo zdrowie zaczyna się od jednej molekuły.
