Најужасната работа на светот: Луѓето во овој антички град работат вака веќе 1000 години
Доколку некогаш се најдете во античкиот марокански град Фез, мора да ја посетите неговата средновековна медина – дом на славните кожариници. Но бидете подготвени: она што ќе го почувствувате таму ќе ви ја смени перцепцијата за луксуз. Мирисот е толку силен што и најискусните патници вртат глава. Работниците, како осуденици на времето, се борат со тешка работа под отворено сонце, во услови како извадени од темниот среден век. Добредојдовте во кожарниците на Фез, каде времето речиси стои илјада години.
In This Article:
- Живописна историја и сурова реалност среде светско наследство на УНЕСКО
- Од крв до боја: Рачна обработка на кожа во смеси од вар и измет од гулаб, боси нозе во хемикалии
- Пеколни услови: Тежок физички труд, природни бои и отсуство на заштита – цената за мароканската кожа
- Наследство, немаштија и гордост: Цели генерации жртвуваат здравје за кожaрскиот занает и репутацијата на „мароканска кожа“
- Зад убавината стои жртва: Туристите носат нане за да не паднат во несвест, додека работниците плаќаат со здравјето
Живописна историја и сурова реалност среде светско наследство на УНЕСКО
Кожарниците се наоѓаат во самото срце на стариот Фез – медината влезена во списокот на светско наследство на УНЕСКО. Најпозната меѓу нив е Чуара, огромен отворен комплекс со десетици камени када, каде традицијата и хемијата се спојуваат. Рачно се користат природни бои, но и раствори со гулабов измет – традиција што речиси не се променила илјада години.
Од крв до боја: Рачна обработка на кожа во смеси од вар и измет од гулаб, боси нозе во хемикалии
Сè започнува од најнепријатното место – сирови кожи, полни со остатоци од влакна и месо, се донесуваат свежи. Работниците ги потопуваат во мешавина од вода, вар и… измет од гулаб, кој благодарение на амонијакот ја омекнува кожата. Често боси, мажите рачно ги мачкаат и гмечат кожите во тие смеси, за на крајот да се добие мек материјал за луксузните производи.
Пеколни услови: Тежок физички труд, природни бои и отсуство на заштита – цената за мароканската кожа
Кожата потоа се префрла во разнобојни кади со природни екстракти – шафран за жолта боја, афион за црвена, индиго за сина. Секој тон бара различни услови и време на обработка. Работниците се со половина тело во раствори под жешко сонце, обвиени од остар мирис и далеку од каква било современа заштита.
Наследство, немаштија и гордост: Цели генерации жртвуваат здравје за кожaрскиот занает и репутацијата на „мароканска кожа“
За многу семејства ова е вековен занает кое се пренесува од татко на син. За други, единствен начин да преживеат во стариот град без можности за работа. Во Мароко кожата значи статус и квалитет, а рачната обработка е прашање на национална гордост. Луѓето работат не од желба, туку затоа што немаат избор – и целиот свет ужива во нивниот труд.
Зад убавината стои жртва: Туристите носат нане за да не паднат во несвест, додека работниците плаќаат со здравјето
Туристите се качуваат на платформи и добиваат гранчиња нане за да се справат со мирисот. Глетката е спектакуларна, но вреди да се запомниме: зад мазната кожа на вашиот ремен или торба стојат вистински луѓе и нивната жртва – илјада години историја, здравје и тешкотии оставени во сенката на убавината.
