Витенум – градот чиешто постоење е избришано бидејќи воздухот може да убие: Градот-проклетство на Австралија
Среде суровата природа на Австралија, каде опасните животни и климата се далеку од единствениот ризик, постои место кое е буквално избришано од картата. Тоа не е чудо на природата, туку резултат на човечка алчност – напуштениот град Витенум, кој официјално доби статус на смртоносно опасна зона, каде и самото дишење може да биде фатално.
In This Article:
- Град скриен од јавноста и затворен засекогаш: Само предупредувања и страв остануваат
- Градот е жртва на „синиот азбест“ – минерал кој уби повеќе од 6.000 луѓе и го труеше воздухот децении
- Витенум – некогаш град на иднината, денес зона на смрт: 20.000 жители, потоа пустелија
- Кога вистината излегува на виделина, Витенум добива статус на зона на катастрофа – избришан од мапите, но не и од спомените
- Дали е можно решение? Витенум – траен симбол на човечка негрижа и алчност
Град скриен од јавноста и затворен засекогаш: Само предупредувања и страв остануваат
Да се стигне до Витенум денес значи вистински подвиг – нема водоснабдување, струја ниту канализација, приодните патишта се уништени а единствените траги се таблите со предупредување за смртоносна опасност. Властите намерно го кријат градот од љубопитните, но тоа не ги спречува некои авантуристи кои го бараат духот на Австралија од 60-тите да ја почувствуваат морничавата атмосфера на оваа „мртва зона“.
Градот е жртва на „синиот азбест“ – минерал кој уби повеќе од 6.000 луѓе и го труеше воздухот децении
Во 30-тите години тука се откриваат масивни залежишта на крокидолит, познат како „син азбест“ – материјал што изгледал безопасно, но молкум ја исполнувал секоја пора од градот со невидлива смртоносна прашина. Илјадници семејства се доселуваат поради добрите плати и перспективата, но без да знаат дека честичките на овој минерал остануваат засекогаш во белите дробови и предизвикуваат неизлечливи болести – најчесто рак.
Витенум – некогаш град на иднината, денес зона на смрт: 20.000 жители, потоа пустелија
Градот на почетокот расте брзо во пустината – градени се квартови, болници, училишта, магазини, дури и аеродром. Но, првите симптоми се појавуваат премногу доцна: млади, здрави луѓе масовно заболуваат од рак и респираторни болести. Компаниите ги занемаруваат алармите, профитот е поважен. За 15 години повеќе од 6.000 жители починале од последиците на асбестот според официјалните податоци, а колку се вистинските бројки – никој не може да знае, затоа што многумина заминале оттаму носејќи го отровот без да знаат.
Кога вистината излегува на виделина, Витенум добива статус на зона на катастрофа – избришан од мапите, но не и од спомените
Во 1980-тите конечно се открива вистинската причина за масовното умирање: асбестовата прашина што излегува од огромните рударски депонии (се проценува на три милиони тони). Властите евакуираат сè што останало од населението, зградите ги рушат, но отровот нема начин целосно да се исчисти. Во 2007, градот формално се брише од сите мапи и се огласува како непристапна катастрофална зона, но нови авантуристи и натаму ги ризикуваат животите привремено кампувајќи во индустриската пустелија.
Дали е можно решение? Витенум – траен симбол на човечка негрижа и алчност
Државата нема ефикасен начин да ја елиминира опасноста. Постојат планови за целосно расчистување или уништување на градот, но тоа бара астрономски средства. Витенум останува предупредувачка историја за тоа што се случува кога профитот е поважен од човечкиот живот, а воздухот – од извор на живот, станува носител на смртта.
