Топ 5 рок бендови поврзани со „сатанизам“
Темата за „сатанизмот“ во рок-музиката со децении ги предизвикува умовите на слушателите. За некои, тоа е само дел од сценската шок-вредност; за други – филозофски манифест. Иако сатанизмот како уметничка естетика ретко значи вистинска религиозна припадност, неколку бендови оставија неизбришлива трага со своите провокативни пораки, имиџ и звучна темнина.
In This Article:
1. Black Sabbath (Велика Британија)
Black Sabbath се сметаат за родоначалници на хеви металот и првиот бенд што го внесе мрачниот тон во рокот. Нивниот истоимен деби албум од 1970 година, особено песната „Black Sabbath“, зборува за средба со таинствена фигура во црно и поставува темел за „темната“ музичка естетика. Со песни како „NIB“ и визуелни елементи како свртени крстови, бендот брзо беше поврзан со сатанизмот. Сепак, членовите често изјавуваа дека оваа тематика ја користат како дел од атмосферата – инспирирана од хорор филмови и општествена криза – а не од некакво религиозно уверување.
2. Mercyful Fate / King Diamond (Данска)
Данскиот бенд Mercyful Fate, со харизматичниот вокалист King Diamond, е познат по текстови исполнети со окултни теми, вештерство и демонологија. Неговата сценска појава, со шминка налик на череп и театарски перформанси, создаде впечаток на „вистински сатанист“. Иако навидум застрашувачки, King Diamond често објаснува дека сатаната во неговата музика е симбол на индивидуалност и отпор кон религиозната догма. Албумите како „Melissa“ и „Abigail“ се сметаат за класика во метал-жанрот, со длабока приказна и филмска атмосфера.
3. Behemoth (Полска)
Полскиот бенд Behemoth, предводен од харизматичниот фронтмен Нергал, ја донесе сатанската естетика на едно ново, радикално ниво. Албумот „The Satanist“ (2014) е полн со симболика, цитати од сатанската библија и критика на организираната религија. На нивните настапи често се користат пентаграми, превртени крстови и сценографии што потсетуваат на ритуали. Нергал отворено се нарекува сатанист и уметник кој ја користи симболиката за да ги преиспита границите на духовноста, уметноста и слободата на изразување.
4. Ghost (Шведска)
Ghost се прославија со уникатен пристап – комбинирање на поп-мелодии со мрачна, сатирична религиозна естетика. Членовите на бендот носат маски и настапуваат како „антипапи“ и „кардинали“, а нивните песни како „Cirice“ и „Ritual“ се парадоксално весели химни посветени на „ѓаволот“. Зад сето тоа стои концептот дека Сатаната не е зло, туку симбол на бунт, индивидуализам и критичка мисла. Тобијас Форџ, креативната сила зад Ghost, отворено вели дека нивната мисија е да го преиспитаат култот на верата преку пародија и театар.
5. Marilyn Manson (САД)
Мерилин Менсон, или Брајан Ворнер, е еден од најконтроверзните ликови во модерната музичка историја. Со албумот „Antichrist Superstar“ (1996), тој го предизвика американското општество, користејќи сатанска и антихристијанска естетика како оружје против лицемерието и моралната паника. Менсон палеше библии на сцена, користеше христијанска симболика на „превртен“ начин и стана симбол на бунтот кај младите. Иако често обвинуван за промоција на зло, тој себеси се гледа како артист што го одразува мрачниот дел од нашата култура – дел што многумина одбиваат да го признаат.
