Стотици книги, меѓу нив и рачно потпишани од Десанка Максимовиќ и Мирослав Антиќ, завршија во контејнер пред основното училиште „Ѓура Даничиќ“ во Нови Сад
Во дворот на основното училиште „Ѓура Даничиќ“ во Нови Сад, одеднаш стотици книги беа исфрлени од училиштната библиотека директно во контејнер. Меѓу нив се најдоа и вредни примероци, рачно потпишани од познатите поети Десанка Максимовиќ и Мирослав Антиќ. Овој потег ги шокираше родителите на учениците, кои велат дека не им се познати причините зошто толкав број книги се исфрлени. „Се споменува „отпис“ — но што тоа значи за нашето културно наследство?“
Дали вака се брише историјата и паметењето на едно општество? Културното наследство на граѓаните завршува во контејнер
Во повеќето цивилизации, она што останува по нив се нарекува културно наследство. Кога уништуваме книги, особено потпишани дела од народни поети, сами ја бришеме траката на нашите предци. Родителите, учениците и пошироката јавност се прашуваат: дали ќе дозволиме вредни спомени и учење, што сме ги добиле од поетите и мислителите, да исчезнат во контејнерите? Во песната „Во ропство“ од Десанка Максимовиќ се прашува: „Некогаш сите јасно знаевме што е родољубиво и чесно, а денес?“ Дали ова е само отпис... или заборав?
