Совршени родители не постојат – Грешките на родителите се клучот за среќни и успешни деца, вели врвен психолог
Сите сакаме да бидеме најдобрите родители за нашите деца. Но, според развојниот психолог Ализа Пресман, токму нашите грешки се дел од тајната формула за воспитување на успешни и среќни деца. Ако децата не нè видат како грешиме, тие ќе мислат дека мора да бидат совршени – и ќе растат под огромен притисок. Наместо тоа, покажете им дека секој може да згреши, да се поправи и сепак да биде достоен за љубов.
In This Article:
Грешките се дел од растењето – и за децата, и за родителите
Нема начин да се избегнат родителските пропусти. Без разлика дали сте заборавиле да им ги спакувате омилените грицки или сте кажале нешто невнимателно, природно е да грешите. Како што вели Пресман: „Ние сме родени како родители во моментот кога се раѓаат децата – и затоа грешиме постојано, бидејќи сме буквално „бебиња родители“. Грешките не се за срам – туку за учење.
Поправката и искреното извинување се лек за секоја грешка
Најважно од сè е како се справувате со сопствените грешки пред децата. Ализа Пресман советува да бидете отворени и да им се извините директно. Дури и едно едноставно: „Извини што викнав“ или „Жалам, не требаше тоа да го направам“ е доволно за децата да разберат дека сите грешат, но и дека може да се извлече поука. Детските срца ја чувствуваат тежината на родителските изливи, па затоа искреното извинување е клучно за доверба.
Примерот е посилен од секој совет
Децата учат од вашето секојдневие – не само од зборовите, туку и од делата. Ако сакате децата да не бидат зависни од телефони, нека ве видат без уред во рака. Ако сакате да спортуваат, спортувајте и вие. Моделот што го поставуваме влијае на нивниот карактер, навики, вредности и самодоверба. Бидете модел на одговорност, труд и радост – тоа е најдобрата поука која можете да ја дадете.
Сакаме деца на кои им е дозволено да растат, да грешат и да бидат сакани
Родителството не е натпревар во совршенство. Вистински успешните деца растат во домови каде грешките не се трагедија, туку можност да се биде подобар и посреќен човек. Кога децата ќе видат дека нивните родители ги признаваат и исправаат своите грешки, тие учат дека можат слободно да растат, да се развиваат и да бидат сакани – токму такви какви што се.
