Приказната за разведената 45 годишна жена и нејзините 7 катастрофални состаноци
„Цела вечер се враќам по мислите кон изминатите месеци: по дваесет години брак, останав сама на 45, со ќерка студентка, стан на кредит и илузии за нов почеток. Речиси сите ме советуваа: „Лена, најди си партнер, пробај преку апликации, животот не завршува по развод!“. Но, животот го покажа суровиот пат – седум состаноци, седум поразителни откритија. Овој пат приказната не е за роматични принцови, туку за реалноста зад завесата на средовечните состаноци“.
In This Article:
Почетокот по развод: Нов свет полн со предизвици и сомнежи
„По разводот со Андреј, се чувствував изгубено и незаштитено. Профилите на апликациите се чинеа како нова можност, но во секое селфи и секое пополнето поле криев страв – дали сум доволна за новиот свет? Првите состаноци беа полни со очекувања, но и со самотија. Ме беше страв да ризикувам, да бидам искрена и ранлива повторно“.
Седум состаноци, седум разочарувања: Мажи кои живеат во минатото, бараат мајка и бегаат од одговорност
„Секој состанок откриваше ист образец. Првиот зборуваше само за поранешната жена, вториот беше фокусиран на мојата плата, третиот сметаше дека жените се „за дома и деца“, четвртиот уште живееше со мајка му, петтиот бараше интимност уште на првиот состанок... Игор? Се држеше до спомени од поранешната, не гледајќи ја вистинската жена пред себе. Секогаш некој бараше сервилност, разбирање, финансиска поддршка, па дури и замена за психотерапевт – но, речиси никој не понуди вистински интерес за моето битие и чувства“.
Што нѝ откриваат овие искуства?
„По овие седум состаноци ги запишав своите главни заклучоци: Машката нeзрелост и незавршени процеси со минатото. Бараат партнери за секс, не за љубов. Плашење од независноста на жената, натпреварување место заедништво. Средовечна криза која ги фрла мажите во потрага по некој што ќе им го реши внатрешниот хаос. Сексот го разбираат како некакво авторско право, а не како заедничко уживање. Глуви за личните потреби и емоции на жената. Тешко прифаќаат рамноправен и чувствителен однос“.
Преиспитување и сила
„На крајот, по сите разочарувања, сфатив дека не сакам да бидам жена која попушта пред нечујна омаловажувачка комуникација. Имам доволно битки и одговорности – не ми треба додатна тежина на маж кој не умеe да почитува или разбере. Подобро вечер со книга и чај, отколку вечери со критики и споредба со поранешните жени. Подобро независност и сопствени радости, отколку објавена спогодба заради страв од осаменост. Ако некогаш се појави маж кој вистински ќе ме види како личност, ќе биде добро. Ако не – и тоа е во ред. Важно е никогаш повеќе да не толерирам неуважение, а себеси да си дадам љубов и прифаќање кои одамна ги заслужувам“.
