Przybywamy w pokoju! Naukowiec ujawnia, jak będzie wyglądało nasze pierwsze spotkanie z kosmitami — i to nie tak jak w filmach
Gdy astronomowie przeszukują wszechświat w poszukiwaniu śladów życia pozaziemskiego, jeden badacz ujawnił, jak dokładnie będzie wyglądało nasze pierwsze spotkanie z kosmitami. Jednak to spotkanie nie będzie wyglądało jak sceny z hollywoodzkich blockbusterów. Według hipotezy Eschatian pierwsza cywilizacja pozaziemska, którą napotkamy, najprawdopodobniej będzie w ostatnich momentach całkowitego upadku. Podobnie jak umierające gwiazdy i supernowe, cywilizacje najprawdopodobniej błyszczą najjaśniej tuż przed zgaśnięciem. Według Dr Davida Kippinga z Uniwersytetu Columbia hipoteza ta oznacza, że pierwsi kosmici będą „niezwykle głośni”. W filmie na YouTube Dr Kipping mówi: „Hollywood nauczył nas oczekiwać jednego z dwóch typów kontaktu z kosmitami: albo wrogiej inwazji, albo dobroczynnego gatunku, który zsyła ludzkości mądrość.” „Ale hipoteza Eschatian nie jest ani jedną, ani drugą.” „Tutaj pierwsze spotkanie to cywilizacja w agonii, która gwałtownie miota się przed końcem.”
In This Article:
Hipoteza Eschatian tłumaczy, dlaczego pierwsze spotkanie będzie w momencie upadku cywilizacji
W najnowszym artykule, który ma ukazać się w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Dr Kipping argumentuje, że wykrywanie kosmit powinno podlegać tym samym regułom, co inne odkrycia astronomiczne. „Czy Wierzysz w kosmitów?”; „Oznacza to, że pierwsze przykłady, które odkryjemy, nie będą typowe dla swojej klasy, lecz raczej „rzadkie, skrajne przypadki”.” Aby zrozumieć, jak działa ten „błąd wykrycia”, wyobraź sobie patrzenie na nocne niebo w czysty, bezchmurny wieczór. Z tysięcy gwiazd, które widzisz, około jedna trzecia będzie gigantycznymi, umierającymi gwiazdami w końcowych stadiach życia. Ten okres trwa mniej niż 10 procent życia gwiazdy, a jedynie około 1 procent gwiazd we wszechświecie znajduje się w tej gigantycznej fazie. Jednak umierające gwiazdy są znacznie jaśniejsze niż ich sąsiedzi, co powoduje, że stanowią one dużą część gwiazd, które widzimy gołym okiem. Te same zasady dotyczą także supernowych — potężnych eksplozji, które następują, gdy masywne gwiazdy wyczerpują paliwo i zapadają się. Te eksplozje są niezwykle rzadkie; w galaktyce o rozmiarach Drogi Mlecznej zdarzają się one raz na około 50 lat. Mimo to widzimy ich tysiące każdego roku, bo są niezwykle jasne. Według Dr Kippinga nie ma powodu, by nasze pierwsze wykrycie życia obcych nie podlegało tym samym regułom. „Więc, w konsekwencji, powinniśmy spodziewać się, że pierwsze wykrycie cywilizacji pozaziemskiej będzie dotyczyło kogoś, kto jest wyjątkowo głośny.” „Ich zachowanie prawdopodobnie będzie nietypowe, ale ich ogromny rozmiar czyni ich najprawdopodobniejszym kandydatem do wykrycia.” Tak więc pierwszymi kosmitami, z którymi się spotkamy, będą jak głośny, nieuprzejmy gość na imprezie — większość ludzi w sali nie zachowuje się tak, ale to ci, którzy to robią, zwracają uwagę wszystkich. Jednak gdy zastanowimy się, co mogłoby sprawić, że cywilizacja stanie się głośna, sytuacja staje się znacznie mniej optymistyczna. Gdy cywilizacje stają się bardziej zaawansowane, stają się również more wydajne — marnują mniej energii i wykorzystują to, co mają, w sposób bardziej zrównoważony. Tak jak dobrze utrzymany dom traci mniej ciepła niż stary, rozpadający się dom, zdrowe cywilizacje nie powinny emitować ogromnych ilości nadmiarowej energii. Jeśli nasza pierwsza interakcja z kosmitami będzie spotkaniem z ginącą cywilizacją, jak powinniśmy zareagować? To oznacza, że nasze pierwsze spotkanie z kosmitami nie będzie celową komunikacją, jak w nowym filmie Disclosure Day. W tym sensie objętość cywilizacji jest znakiem skrajnego zaburzenia, które zapowiada nadchodzący upadek. Na przykład intensywne ciepło i energia uwalniane przez wojnę nuklearną spowodowałoby, że planeta świeciłaby się w sposób, który wrażliwe teleskopy mogłyby wykryć. Niektóre niektóre zdania zostały skrócone dla przejrzystości; niektóre fragmenty z oryginału zostały zachowane w formie cytatów: „Podobnie niektórzy naukowcy sugerują, że kosmici mogliby wykorzystać szybkie zmiany klimatu na Ziemi jako znak istnienia inteligentnego życia.”
Fermi Paradox i Wielki Filtr
Fermi Paradox pyta, dlaczego, biorąc pod uwagę szacowaną liczbę 200–400 miliardów gwiazd i co najmniej 100 miliardów planet w naszej galaktyce, nie ma oznak życia pozaziemskiego. Ta sprzeczność nosi nazwę Fermi Paradox, na cześć jej twórcy, włoskiego fizyka Enrico Fermiego. Jeśli główna bariera uniemożliwiająca kolonizowanie innych planet nie leży w naszej przeszłości, to bariera, która powstrzymuje perspektywy ludzkości, musi leżeć w przyszłości, jak sugerują naukowcy. Profesor Brian Cox uważa, że postęp w nauce i inżynierii, niezbędny cywilizacjom do podboju gwiazd, ostatecznie doprowadzi do ich zniszczenia. „Jednym z rozwiązań Fermi Paradox jest to, że nie da się utrzymać świata, który ma moc, by sam siebie zniszczyć.” „Może to być tak, że rozwój nauki i inżynierii nieuchronnie wyprzedza rozwój umiejętności politycznych, prowadząc do katastrofy.” Inne możliwe wyjaśnienia mówią, że inteligentne cywilizacje mogą istnieć, lecz nie mają technologii umożliwiających komunikację, a odległości między cywilizacjami są zbyt duże, by nawiązać dialog. So‑called Zoo hypothesis twierdzi, że inteligentne życie pozaziemskie istnieje, ale celowo unika kontaktu z Ziemią, aby umożliwić naturalny rozwój. „Włoski fizyk Enrico Fermi sformułował tzw. Fermi Paradox w latach pięćdziesiątych.”
Podsumowanie i perspektywy na przyszłość
Ta teoria może pomóc nam znaleźć pierwsze sygnały życia wśród gwiazd, chociaż sugeruje, że spotkanie z kosmitami może przybierać postać gwałtownego upadku cywilizacji. Niezwykła „głośność” pierwszych odkryć nie musi oznaczać bezpiecznej, pokojowej kontaktowej rozmowy, lecz może być desperackim szepem zgaszenia. Zrozumienie tego sposobu myślenia może pomóc nam szybciej dostrzegać sygnały życia między gwiazdami i lepiej przygotować świat na to, co może nadejść w przyszłości.
