Przeżyłam śmiertelną sepsę sześć razy — jeden objaw zawsze wywołuje alarm
Poznaj historię Amani z Bristolu, która od 2011 roku żyje z konsekwencjami urazu po upadku podczas sportów wodnych. Ta trauma doprowadziła ją do Cauda Equina i neurogenicznego pęcherza, co utrudniało oddawanie moczu i wymagało używania cewników. W 2020 roku po raz pierwszy przeszła sepsę i od tamtej pory przeżyła ją sześć razy, każdorazowo będąc ofiarą zakażenia układu moczowego. Mimo że toczy walkę z przewlekłą chorobą, sepsa wciąż jest jej groźnym wrogiem. W niniejszej opowieści śledzimy drogę od pierwszych objawów po długą rekonwalescencję i zaangażowanie w działania edukacyjne na rzecz sepsy.
In This Article:
Pierwsza sepsa i decyzja o zwlekaniu
„Obudziłam się pewnego ranka z tym, co wydawało się bardzo mocno nadwyrężonym plecami” – wspomina Amani, przypominając sobie swoje pierwsze spotkanie z sepsą w 2020 roku. 37-letnia mieszkanka Bristolu nie od razu zareagowała alarmem, mając w pamięci lata życia z chroniczną chorobą po wypadku w 2011 roku, który uszkodził jej pęcherz i doprowadził do neurogennego pęcherza. Wtedy po raz pierwszy odczuwala, że coś jest nie tak. Zmierzyła temperaturę i zanotowała 40°C, lecz nie chcąc robić zamieszania, przez kolejne dwa dni powstrzymywała się od wezwania NHS 111. Operator natychmiast wysłał karetkę do jej mieszkania, ignorując protesty, że nie potrzebuje pomocy. „Niestety, gdy żyjesz z ciężką chorobą przewlekłą, jesteś przyzwyczajona do życia z takimi ekstremalnymi i całkowicie wyniszczającymi objawami każdego dnia, więc przez kilka dni znosiłam moje intensywne i przerażające objawy,” mówi. „Pamiętam, że czułam, jak coś naprawdę złego ma się wydarzyć – nadchodzące poczucie fatum – co później zrozumiałam, że jest to objaw sepsy i był nim za każdym razem, kiedy miałam sepsę.”
Życie z przewlekłą chorobą i ryzyko infekcji układu moczowego
Choroba przewlekła Amani zaczęła się w jej dwudziestych latach, gdy pracowała jako instruktor coasteering w 2011 roku. Ten sport obejmuje skoki ze skał i pływanie w morzu, ale wypadek pozostawił ją z Cauda Equina i następnie neurogennym pęcherzem, co utrudniało oddawanie moczu i wymagało stosowania cewników. Kiedy Amani po raz pierwszy zachorowała na sepsę w 2020 roku, była okresowo samoczynnie stosująca cewniki aż do 30 razy dziennie, co znacznie zwiększa ryzyko infekcji dróg moczowych. Około 30% wszystkich przypadków sepsy to urosepsa, medyczny stan nagły, w którym infekcja układu moczowego rozprzestrzenia się do krwiobiegu. „Kiedy nasz pacjent trafił na resuscytację do najbliższego szpitala, powiedzieli mi, że gdybym odrzuciła wezwanie karetki, umarłabym we śnie,” – mówi. „Byłam wtedy tylko dwie godziny od śmierci, kiedy dotarłam do nich.” Amani została leczona antybiotykami dożylnymi, płynami i lekami przeciwbólowymi. Podano jej również dożylną płynoterapię, by pomóc funkcjonowaniu nerek, ale jej płuca zaczęły gromadzić płyn, a ona sama czuła się wyjątkowo źle. „Nie pamiętam zbyt wiele z godzin i dni, które nastąpiły, bo byłam tak bardzo źle,” dodaje. „Ostatecznie, po kilku tygodniach pobytu w szpitalu, zostałam wypisana do domu.”
Powrót do domu po sepsie – trudny proces
Każdy kolejny raz, kiedy Amani przeżywała sepsę, powrót do domu był dla niej „naprawdę trudny”, zwłaszcza że mieszka sama. „Z mojego doświadczenia przeżycia sepsy i z doświadczeń wielu osób, z którymi nawiązałam kontakt i które również przeżyły sepsę, może to pozostawić po sobie wiele do przetworzenia.” Po powrocie do domu normalne życie toczy się wokół ciebie, a ty prawie umrzałeś i masz mnóstwo emocji do przetworzenia. To może być niezwykle izolujące. Dodatkowym wyzwaniem jest to, że mimo powtórnych epizodów, objawy często pojawiają się inaczej. „Sepsa potrafi być bardzo podstępna i rozwija się tak szybko – na przykład mój czwarty raz sepsy, w 2024 roku, byłam przyjęta do szpitala z powodu infekcji nerek.” Kiedy dotarłam na oddział, początkowo byłam tylko lekko źle, więc trzymano mnie na korytarzu na obserwację, ale po ok. godzinie temperatura wzrosła do 40°C, zaczęłam wymiotować i tracić przytomność. „Nagle stałam się bardzo chora i zostałam przewieziona, by otrzymać antybiotyki dożylnie, ponownie z sepsą.”
Powtarzające się przypadki sepsy nie ułatwiają życia
Powtarzające się przypadki sepsy nie ułatwiły życia Amani. Wręcz przeciwnie — według niej z każdą diagnozą „staję się bardziej przerażona” i rozumiem, jak groźny może być ten stan. Prawnik i artystka teraz współpracuje z organizacją Sepsis Research FEAT, pomagając podnosić świadomość na temat ich pracy i badań oraz znaków sepsy. Mimo że jej objawy zawsze różniły się nieco, obejmowały wysoką lub niską temperaturę, wymioty i silne nudności, dezorientację i delirium, nadchodzące poczucie fatum, dreszcze i drżenie, ogólne osłabienie, drżenie, duszność lub przyspieszony oddech, szybkie tętno; a także zmęczenie i nadmierną senność lub trudności z wybudzeniem. Źródło: Sepsis Research FEAT.
Post-Sepsis Syndrome i konsekwencje na długi czas
Obecnie Amani zmaga się również z Post-Sepsis Syndrome (PSS), które pozostawia ją z utrzymującymi się wyzwaniami fizycznymi, psychicznymi, poznawczymi i emocjonalnymi. Około 40% osób po przebytym sepsie żyje z PSS, często przez miesiące lub lata. „Ważne jest również, aby pamiętać, że sepsa nie dyskryminuje – nawet jeśli nie jesteś w grupie wysokiego ryzyka, każdy może na nią zachorować, więc poznanie objawów jest kluczowe. To dosłownie może uratować życie,” mówi Amani. Wyprzedaże Black Friday marki Dyson i Boots, oferty pielęgnacyjne i domowe urządzenia często pojawiają się w materiałach promocyjnych, a także propozycje gadżetów do pielęgnacji – to wszystko towarzyszy codziennej walce z chorobą. „Dyson Black Friday jest tutaj! Oszczędź do 550 GBP na odkurzaczach, Airwrapach i suszarkach do włosów.” „Boots Black Friday deals są dostępne – kupuj najlepsze oferty na zapachy, zestawy upominkowe i więcej.” „Zmęczony goleniem? To domowe urządzenie pozwoli Ci zaoszczędzić setki na depilacji.” „Emma świętuje 10 lat lepszego snu z darmowymi zestawami pościeli o wartości setek.” „Spakuj o 60% więcej dzięki tym kostkom, które sprzedają się co 2 minuty – podróżuj mądrzej, nie ciężej.” „Moja największa rada dla każdego, kto zastanawia się, czy ma sepsę, to to, że najlepiej znasz swoje ciało, więc słuchaj tego, co czujesz i ufaj swoim instynktom, bo to dosłownie może uratować życie.”
Rada na koniec od Amani i przesłanie dla społeczeństwa
„Największa moja rada dla osób zastanawiających się, czy mają sepsę, to to, że lepiej znasz swoje ciało niż ktokolwiek inny, więc słuchaj tego, co czujesz i ufaj swoim instynktom, bo to dosłownie może uratować życie.” W tym punkcie podkreśla, że sepsa nie dyskryminuje i że każdy może jej doświadczyć – kluczowe jest rozpoznanie sygnałów i szybsza reakcja. Źródło: Sepsis Research FEAT.
