Проколнати богатства – Артефакти што им носат несреќа на своите сопственици
Векови наназад, луѓето се фасцинирани од проколнатите богатства – убави и вредни предмети, зад кои се кријат страшни трагедии. Легендите за предмети што им носеле несреќи, лудило и смрт на сопствениците денес ги инспирираат и историчарите и љубителите на мистерии. Да погледнеме некои од најпознатите проколнати артефакти и трагедиите кои ги следеле нивните сопственици.
In This Article:
Дијамантот Надеж
Најпознатиот „проколнат“ скапоцен камен во светот е дијамантот Надеж (Хоуп)– сино-виолетов дијамант тежок 45,52 карата. Потекнува од Индија во XVII век, а во Европа го донел францускиот патеписец Жан-Батист Таверние, за кого легендата вели дека го украл од окото на статуа на божицата Сита. Наскоро потоа Таверние загинал трагично, што ја родило приказната за неговото проклетство. Меѓу подоцнежните сопственици биле Луј XVI и Марија Антоанета, кои завршиле на гилотина, како и семејството Хоуп, по чие име каменот е познат, и кое било погодено од банкроти и самоубиства. Во XX век, Хари Винстон го подарил на Смитсоновиот институт во Вашингтон, каде се чува и денес. Истражувањата покажуваат дека низ 350 години, со дијамантот се поврзани над 20 трагични настани, меѓу кои и убиства, самоубиства и банкроти – доволно за да ја одржат легендата жива.
Црниот Орлов
Црниот Орлов, познат и како Окото на Брахма, е темно сив, речиси црн дијамант од 67,5 карата. Според легендата, бил изваден од окото на статуа на богот Брахма во Индија, а монахот што го сторил тоа бил растрган од тигар. Во Европа пристигнал во почетокот на XX век и станал симбол на несреќа: рускиот кнез Орлов и неговата љубовница загинале трагично, а неколкумина подоцнежни сопственици извршиле самоубиство. Во 1947 година, каменот бил поделен на три дела за да се „разбие“ проклетството. Историските податоци поврзуваат со него седум насилни смртни случаи, што само ја засилува мистиката околу овој мрачен драгоцен камен.
Проклетството на Тутанхамон
Во 1922 година археологот Говард Картер ја открил гробницата на фараонот Тутанхамон, едно од најголемите археолошки откритија во историјата. Но со тоа започнала и легендата за „проклетството на фараоните“, која до денес ја возбудува јавноста. Првиот што го почувствувал наводното проклетство бил лорд Карнарвон, финансиерот на експедицијата, кој починал од инфекција само неколку месеци по отворањето на гробницата. Набргу потоа, уште неколкумина поврзани со ископувањето умреле под мистериозни околности, што ја засилило верата во клетвата. Во центарот на оваа приказна стои златната погребална маска на Тутанхамон, симбол на неговото вечно владеење и, според митот, најсилниот носител на проклетството. Се верува дека токму таа штити од оние што го нарушуваат спокојот на фараонот. Некои велат дека дури и допирот со неа носи несреќа. Иако статистиката покажува дека од 58 луѓе присутни при отворањето на гробницата само осум починале во следните 12 години – број што е нормален за тоа време – верувањето во проклетството не исчезнало. Во 2014 година, при реставрација во Каирскиот музеј, маската беше оштетена поради нестручна поправка, што многумина го протолкуваа како ново „предупредување“ од фараонот. Научниците денес се согласуваат дека зад легендата не стои натприродна сила, туку човечка суета, случајност и стравопочит кон древното. Но приказната за проклетството на Тутанхамон останува една од најмоќните мистерии на археологијата – спој на историја, мит и човечка фасцинација со смртта и бесмртноста.
Прстенот на Рудолф II
Прстенот на императорот Рудолф II, украсен со опал, е симбол на проклетство во европските легенди. Рудолф, познат по својата опсесија со алхемијата, верувал дека му носи среќа, но по неговата смрт започнала низа трагедии. Прстенот подоцна го носеле Сиси, кронпринцот Рудолф и Франц Фердинанд – сите починале насилно. Последниот бил убиен во Сараево, што го означи почетокот на Првата светска војна. Оттогаш прстенот е исчезнат, а истражувачите бележат најмалку 10 трагедии поврзани со него во изминатите 300 години.
Огледалото на Мирара
Огледалото на Мирара, создадено во XVI век во Венеција, било изработено на островот Мурано. Легендата вели дека капка крв на венецијански стаклар паднала во стопеното стакло, давајќи му моќ да ја открива иднината — но по цена на разумот. Секое негово појавување било следено од трагедии: лудило, смрт, банкротиСе вели дека дури и Марија-Антоанета во него ја видела својата смрт. Во XIX век исчезнало од имотот на лорд Елмхерст, и неговата локација денес е непозната. Истражувањата спомнуваат околу 30 необјасниви несреќи низ 400 години поврзани со ова мистично огледало.
„Плачливото момче“
Репродукцијата на сликата „Плачливото Момче“ на италијанскиот сликар Џовани Браголин од 1950-тите години стекнала злокобна репутација во Британија во 1980-тите. По серија пожари во домови каде била поставена, медиумите објавија дека сликата останува неоштетена од пламенот, што поттикна масовна паника. Иако пожарникарите не откриле вистинска врска меѓу сликата и пожарите, легендата дека „носела проклетство“ и денес живее. Од 50.000 пожари во 1985 година, само 45 биле во домови каде се наоѓала сликата — доказ дека проклетството најверојатно е само мит.
Каменот Кох-и-Нур
Дијамантот Кох-и-Нур („Планина на светлината“) е еден од најпознатите камења во светот, со тежина од 105,6 карата и историја подолга од 5000 години. Според индиската легенда, бил проколнат од богот Кришна – секој маж што ќе го поседува ќе загине несреќно, додека на жените ќе им носи благосостојба. Каменот минувал низ рацете на персиски, афгански и индиски владетели, сите со бурни судбини. Од 1849 година е во сопственост на британската круна и го носеле само кралици, кои навистина имале долги и успешни владеења. Историските податоци спомнуваат 15 насилни смртни случаи на машки владетели поврзани со овој дијамант.
Амулетот Кадусас
Амулетот Кадусас е древноегипетска статуетка од обсидијан во облик на богот Анубис, стара околу 3700 години. Се верува дека исполнува желби, но бара жртва. Неговите сопственици, од алхемичарот Кардано до маркиз де Сад и Вилијам Рендолф Херст, уживале моментален успех, но потоа следеле падови, болести и смрт. Истражувачите наведуваат околу 25 трагедии поврзани со амулетот. Тој исчезнал по последното појавување на аукција во Лондон во 1987 година.
Темниот Камен на Нерон
Легендарниот Темeн камен на Нерон, црн опал со наводни визионерски моќи, датира од I век н.е. Императорот Нерон наводно гледал во него пред да го запали Рим. Подоцна каменот минувал низ рацете на папата Александар VI, Екатерина Медичи и Калиостро, кои сите завршиле трагично. Историјата бележи 20 големи несреќи поврзани со овој опал, меѓу кои и убиства и лудило. Последен пат бил забележан во колекцијата на кнезот Јусупов пред Руската револуција, по што исчезнал без трага.
