Престанете да им кажувате на децата „немаме пари“ — што навистина треба да им кажете ако сакаат нешто скапо и како тоа ќе ги научи да бидат успешни со парите
„Можеме ли да одиме на Хавајските островите за пролетниот распуст?“ „Не, немаме пари за тоа.“ Дали ова звучи познато? Ако имате дете, порано или подоцна ќе побара нешто кое драстично го надминува семејниот буџет. Со влегување во училиште, децата почнуваат да ги забележуваат патувањата, играчките, автомобилите и искуствата што ги имаат другите семејства. Можеби гледаат најнов Cybertruck на паркингот. Можеби еден пријател бил на луксузен одмор. Можеби сакаат базен во дворот. Кога ќе одбиете некое од овие барања, неизбежно ќе прашаат: „Зошто?“
In This Article:
- Зошто фразата „немаме пари“ е лош избор и децата тоа го чувствуваат
- Опасноста од чувството на недостиг: Децата кои растат во страв дека секогаш нема
- Објаснувањето и отворениот разговор се клучни за здрав однос кон парите
- Конкретни совети: Како да зборувате со децата за парите и вашите семејни вредности
Зошто фразата „немаме пари“ е лош избор и децата тоа го чувствуваат
Овој момент често е непријатен. Тешко е да му одбиете нешто на вашето дете, а неговото барање може да ви ги отвори старите спомени на лишување или дури и да предизвика срам што не можете да им дадете сè што имаат другите. Во такви моменти лесно делува најбрзо да ја прекинете темата со автоматско: „Немаме пари.“ Но, како финансиски психолог, ви препорачувам целосно да ја исфрлите оваа фраза од разговорите со вашите деца. Еве три причини зошто никогаш не треба да им кажувате: „Немаме пари“ — и што да кажете наместо тоа. Прво, тоа не е целосно вистина, а децата го чувствуваат тоа. Ако морало, најверојатно би нашле начин да ги најдете тие пари. Можеби не би летале со приватен авион, но за повеќето нешта речиси секогаш постои начин и затоа „немаме пари“ не е вистинскиот одговор.
Опасноста од чувството на недостиг: Децата кои растат во страв дека секогаш нема
Замислете дете кое никогаш не пробало чоколадо. Што мислите дека ќе се случи кога ќе наполни 18 години? Ќе направи ќе се прејаде со чоколадо. Истото важи и за парите. Ако детето расте слушајќи дека секогаш „нема пари“, тоа може да развие внатрешно чувство на немаштија. Кога ќе порасне и ќе му се понудат кредитни картички, студентски заеми или лесно достапни финансии, најверојатната емоција ќе биде: „Конечно можам да го добијам сè што никогаш не сум го имал!“, што може да резултира со премногу трошење, лошо ракување со кредити и финансиски стрес цел живот.
Објаснувањето и отворениот разговор се клучни за здрав однос кон парите
Да му кажете на детето зошто не купувате нешто е нешто сосема друго. Наместо да создавате впечаток дека парите постојано недостасуваат, фокусирајте се на тоа да им објасните дека имате причини зошто ги ставате парите на одредени приоритети. Кога детето ќе побара нешто скапо, таа желба е одлична можност да му објасните како и зошто избирате да трошите на едно, а не на друго. Ако побара нешто неверојатно, како одмор на Карибите, не ја затворајте темата. Искористете ја фантазијата и зборувајте за луѓе кои работат, инвестираат и создаваат богатство за да си ги исполнат големите соништа — и како вашиот син или ќерка може и сами да работат за големи цели. Истражувањата покажуваат дека децата кои стануваат финансиски успешни најчесто доаѓаат од домови каде што за парите отворено се зборувало.
Конкретни совети: Како да зборувате со децата за парите и вашите семејни вредности
Наместо да ја затворите темата со суво „немаме пари“, обидете се со: „Можеме тоа да го направиме, ама сега решивме парите да ги трошиме на други работи и тоа е причината.“ Објаснете им ги вашите причини. Можеби собирате пари за голема семејна дестинација, можеби штедите за образование или инвестирате во нешто важно. Споделете ги Вашите семејни вредности во однос на парите. Кажете им што ви е најважно, покажете дека со штедење, инвестирање и промислено трошење се постигнуваат целите и се живее квалитетен живот. Таквите разговори ќе помогнат детето да изгради здрав однос со парите, наместо срам или страв дека секогаш нема доволно.
