Платив 11.0000 евра на брачен посредник за љубов, но завршив понижена – еден беше платен да дојде, друг уште беше во брак, а третиот одби да јаде!
Звучи како филмска приказна за љубов со скапа крајна цена. Јас, Џен Карло, сакав само вистинска врска, а добив разочарување, измама и британски свет каде љубовта се продава како луксузна услуга. Ова е мојата вистина за тоа како надежта да најдам среќа преку професионален посредник, заврши со болка, срам и празна банкарска сметка.
In This Article:
- Изолација, пандемија и очај: Како завршив во канцеларијата на елитен брачен посредник
- Пет неславни состаноци: Од оженет, до платен придружник, до човек кој одби да јаде во елитен ресторан
- Бонус средба со „статист“ и суровото освестување: Ниту љубов ниту одговорност од агенцијата
- Сè уште немам љубов, но најдов нова храброст – ја напуштам Англија и почнувам одново
Изолација, пандемија и очај: Како завршив во канцеларијата на елитен брачен посредник
По разводот, пред пандемијата, наоѓањето љубов во Лондон беше забавно, возбудливо и полно со надеж – секоја вечер беше нова можност. Но, после ковидот, животот и запознавањето се сведиа на апликации и екрани. Моите обиди на Hinge и Bumble не донесоа ништо сериозно, а кога стигнав до 39 години и желбата за семејство стана уште пореална, пријателите ме мотивираа да пробам со брачен посредник. Го потпишав договорот за 10.000 фунти (11.550 eвра)– пет средби во осум месеци и ветување за вистинска љубов.
Пет неславни состаноци: Од оженет, до платен придружник, до човек кој одби да јаде во елитен ресторан
Првата средба беше со човек кој, иако официјално разделен, се уште живееше со сопругата и децата – токму сценарио од кое бев веќе изгорена. Вториот мачо беше толку зафатен што можеше да се гледаме само помеѓу обврските, а хемијата не постоеше. Третиот беше груб, сиромашен и навредувачки – одбиваше да плати и уживаше да ме понижува. Мојата посредничка не одговараше на повици, а новата ме спои со човек кој се фалеше дека излегува со модели, а ја прекршил политиката и барал да му ја покажат мојата фотографија. Петтата средба заврши во скап ресторан, а тој јадеше васаби гравчиња од ќесе и се жалеше колку било скапо. Со пораз и горчина решив да барам барем уште една шанса.
Бонус средба со „статист“ и суровото освестување: Ниту љубов ниту одговорност од агенцијата
Агенцијата ми понуди „бонус“ состанок за компензација. Таму, мажот призна дека воопшто не бил член – посредничката го нашла на Linkedin за да пополни бројки и го натерала да потпише тајност. Овој потег беше финалниот удар – сфатив дека не само што сум измамена, туку и понижена. Агенцијата покажуваше само хартии и исполни договор – човечката страна беше исчезната.
Сè уште немам љубов, но најдов нова храброст – ја напуштам Англија и почнувам одново
Сега сум 41 и по скапиот неуспешен обид за среќа, го менувам курсот и се селам во Америка, блиску до семејството и нова надеж. Во Лондон ја научив најскапата лекција: љубовта не се купува. Видов како стотици жени жртвуваат заштеди и надежи за празни ветувања. Се надевам дека новиот почеток ќе ми ја донесе љубовта која ја барав. Но никогаш повеќе не плаќам за ветена среќа, само за мојата слобода и достоинство.
