Откриена е причината зошто физичката активност го намалува ризикот од рак и е многу очигледна и логична
Постојат голем број докази дека физичката активност го намалува ризикот од развој на рак – но зошто овие две работи се поврзани? Според ново истражување спроведено на глувци, можно е причината да лежи во еден метаболички пресврт кој овозможува мускулните клетки да добиваат повеќе гориво, додека истовремено раковите клетки остануваат гладни и без енергија за раст.
In This Article:
- Вежбањето насочува енергија кон мускулите, а раковите клетки остануваат без гориво
- 60% помали тумори кај дебели глувци што вежбале: Потврдено со цитат од истражувачите на Јеил
- 417 метаболички гени променети со физичка активност и вежбањето го ставило туморот во стресен режим на преживување
- Глукозата како клучен посредник и важноста на времетраењето на физичката активност
- Вежбањето не е магично решение, но значително ги намалува шансите за рак во различни форми
- Истите заштитни механизми се јавуваат кај различни видови тумори, но потребни се понатамошни истражувања кај луѓе
- Следен чекор: Испитување на ефектите од вежбањето врз тумори кај луѓе и можни нови терапии
Вежбањето насочува енергија кон мускулите, а раковите клетки остануваат без гориво
Тим истражувачи од Универзитетот Јеил ги анализирал метаболичките реакции на глувци со рак на дојка или меланом, поделени според нивната исхрана и ниво на активност. Користеле молекуларни трагатели за да утврдат каде се метаболизира глукозата и откриле дека кај активните животни енергијата и храната буквално се одвлекуваат од ракот и се насочуваат кон мускулите. По четири недели, глувците кои биле на диета со висока масленост и редовно вежбале имале значително помали тумори споредено со оние кои се храниле исто, но не биле активни.
60% помали тумори кај дебели глувци што вежбале: Потврдено со цитат од истражувачите на Јеил
„Дебели глувци кои четири недели трчале на тркало по вбризгување на тумор, имале речиси 60 проценти намалување на големината на туморот“, известуваат докторот Брукс Лајтнер и неговите колеги во објавената студија.
417 метаболички гени променети со физичка активност и вежбањето го ставило туморот во стресен режим на преживување
Тимот идентификувал 417 различни гени поврзани со метаболизмот, кои биле поинаку изразени кај активните глувци во споредба со седечките, но слаби глувци. Овие молекуларни промени покажале дека туморите се доведени во состојба на силен стрес и преживување. Особено изразена била намалената активност на протеинот mTOR во туморите, што може да биде клучно во ограничувањето на нивниот раст – откритие што може да помогне и во развој на нови терапии.
Глукозата како клучен посредник и важноста на времетраењето на физичката активност
Според истражувачите, наодите укажуваат дека глукозата е „клучен метаболички посредник на тумор-супресивните ефекти од вежбањето“. Сепак, тие предупредуваат дека „оваа метаболичка релација и способноста на физичката активност да го забави растот на туморите можеби зависат од времетраењето на вежбањето“.
Вежбањето не е магично решение, но значително ги намалува шансите за рак во различни форми
Ракот во сите негови различни облици е сложено заболување со повеќе механизми за раст и оснивање на туморите. Самото одење во теретана нема да не заштити целосно. Но, физичката активност може да биде пресуден фактор во максимизирањето на шансите за превенција. Истражувачите откриле дека и глувци кои вежбале две недели пред да им се имплантира тумор имале помали тумори од неактивните. „Овие податоци ја потенцираат важноста на еден нијансиран, системски пристап за ефектите на метаболизмот и вежбањето врз ракот“, пишуваат Лајтнер и неговите колеги.
Истите заштитни механизми се јавуваат кај различни видови тумори, но потребни се понатамошни истражувања кај луѓе
Охрабрува фактот што истите механизми се забележани кај два различни типа тумори – што значи дека придобивките од физичката активност не се ограничени само на еден вид рак. Но, научниците допрва треба да утврдат дали ваквите процеси важат и кај луѓето, за да знаеме со сигурност дали наодите важат и за нас.
Следен чекор: Испитување на ефектите од вежбањето врз тумори кај луѓе и можни нови терапии
Истражувачите изразуваат силна желба да го продолжат истражувањето со човечки тумори и со прецизно дефинирани видови и времетраење на физичката активност. На тој начин ќе можеме прецизно да разбереме како активноста штити од рак. „Истражувањето на улогата на физичката подготвеност врз молекуларните патишта кои се менуваат со вежбањето може да открие нови цели за терапија во прецизната онкологија, посебно за пациентите кои не можат да извршуваат физичка активност“, истакнуваат истражувачите. Истражувањето е објавено во списанието PNAS.
