Огромна и мистериозна „топла маса“ под источниот дел на САД: Дали Њујорк е следната цел?
Длабоко под Апалачките планини, научниците открија огромна и нејасна „топла маса“ од карпи која полека се движи кон Њујорк. Зафаќајќи површина од 350 километри под Нова Англија и лоцирана на 38 метри под земја, оваа појава ги збунува геолозите и отвора нови прашања за судбината на Источниот брег на САД.
In This Article:
Северноапалачката аномалија – геолошки феномен стар милиони години, но добива ново значење
Научниот тим ја идентификуваше како Северноапалачката аномалија (NAA), користејќи сеизмичка томографија — техника што овозможува „КТ скен“ на земјата. Претходно се мислеше дека оваа маса настанала пред 180 милиони години со раздвојувањето на Африка и Америка. Новите сознанија покажуваат дека се појавила пред околу 80 милиони години, за време на одвојувањето на Канада и Гренланд.
Оваа топла маса предизвикува подигање на Апалачките планини и носи со себе геолошка нестабилност
Исклучителната топлина во длабочината може да го ослабе и тргне дел од тежината под континентот, правејќи го праив „побуен“, што објаснува зошто Апалачите се уште се високи и покрај ерозијата низ последните 20 милиони години. Симулациите покажуваат дека оваа маса се движи кон југозапад со брзина од 19 километри на секои милион години и потенцијално ќе стигне до Њујорк за околу 10 до 15 милиони години — предолго за да предизвика непосредна загриженост.
Топлината од длабочината и дијаманти
Овој геолошки феномен веројатно ја објаснува ретката појава на вулкански ерупции кои изнесуваат дијаманти на површината. Кога оваа маса ќе се повлече, ерозијата постепено ќе ги намалува Апалачите. Истражувачите обрнаа внимание и на нејзината „сестринска“ аномалија под Северен Гренланд, која, како „лава“, исто така има значително влијание на движењето и топењето на ледот.
Длабоките топлински аномалии и натаму го обликуваат светот под нашите нозе
Иако површината на континентот изгледа мирно и без сеизмички настани, мистериозните топлински аномалии во длабочините се уште имаат огромно влијание врз движењето на континенталните маси, ледените покривки и геолошката стабилност. Оваа „невидлива сила“ од минатото, покажуваат научниците, ја обликува иднината на планетата дури и кога не ја гледаме.
