„За прв пат ја почувствував „менталната тежина“ на мајка на 3 деца, откако мојата сопруга отиде на пат цели 8 дена“
Дури и највклучените татковци не се целосно свесни за сè што мајките носат во глава. Иако денешните родители почесто ги делат обврските отколку во минатото, најголемиот дел од домашниот товар и понатаму останува на жените. Особено таа „невидлива“, постојана грижа која вклучува милион ситни детали за кои само еден родител се грижи – најчесто мајката. Оваа приказна на таткото Седрик Томпсон Џуниор, поранешен НФЛ играч и татко на три ќерки, нѝ го открива токму тоа.
In This Article:
Осум дена сам со трите деца – вистински судир со реалноста
Кога сопругата на Седрик заминала за Филипини осум дена, тој останал сам со децата. Се сметал себеси за подготвен: бил подготвен за готвење, возење, чистење, боледување и сè што доаѓа со грижата за три деца. Но, како што искрено признава, не бил подготвен за нештото што го изненадило најмногу – постојаниот, исцрпувачки „ментален товар“ кој мајките го носат секојдневно.
Што значи навистина „менталната тежина“?
Покрај видливите обврски како перење, чистење и водење дете на лекар, постои и менталниот список: континуирано планирање, паметење, и организирање на сè што следи, комуникација со наставници, одржување семеен календар, обновување на гардероба, избор на подароци, семејни фотографии, активности надвор од домот, и уште безброј ситници. Ова е товар што носи голем замор и често останува незабележан, особено од оној родител кој не е „молчаливиот менаџер“ на домот.
Емпатијата се раѓа од разбирањето
По осумте дена самостoјно родителство, Седрик отворено признава: „Сега навистина ја разбирам мојата сопруга и чувството на исцрпеност кое го носи таа. Овој период ми ги отвори очите и ме натера да се запрашам што уште можам да направам, што досега сум игнорирал, и како навистина можам да ѝ бидам вистинска поддршка.“ За многумина, освестувањето доаѓа дури кога самите ќе ги искусат сите тие детали што инаку се подразбираат и очекуваат од мајката во домот.
Совети од мајки: Како да ја олесниме менталната тежина?
Коментарите од жените се јасни: не се работи само за „помош“, туку за преземање одговорност и вистинско вклучување. Пример: кога некој прашува што да се готви за вечера, тоа е обид да се пренесе дел од менталниот товар. Жените споделуваат дека токму емпатијата, освестувањето и доброволната иницијатива ја прават разликата. Списокот на невидливи задачи е огромен и никогаш не завршува – од планирање родендени, до наоѓање нови чевли, организирање фотографии, учење вредности, сè до распознавање потреби за сигурност, развој и радост во секое семејство. Пораката е јасна: ако сакаме семејствата вистински да функционираат, сите мораме да одиме „во чевлите“ на другиот барем понекогаш.
