Научниците најдоа начин како опасниот нуклеарен отпад да стане гориво за идната чиста енергија
Наместо радиоактивниот нуклеарен отпад со векови да се складира под земја и претставува закана, научници тврдат дека може да се претвори во главно гориво за фузија – технологијата за која се верува дека е клуч за енергетското снабдување на иднината. Ова е радикална промена со потенцијал да ја претвори опасноста во решавачки адут за чиста, стабилна електрична енергија.
In This Article:
- Научниците од Лос Аламос имаат нова идеја за тритиум – суштинско фузиско гориво што недостасува
- Како функционира новиот метод: Тритиум од отпад преку суперспецифични лабораториски услови
- Технологијата за фузија е сè уште далеку – ентузијазмот е голем, но пречките исто така
- Потенцијалот е огромен, но реалноста бара време и докази
Научниците од Лос Аламос имаат нова идеја за тритиум – суштинско фузиско гориво што недостасува
Тритиумот, изотоп на водородот, е клучен за тестирањата на фузиските реактори, симулирајќи ја енергијата на Сонцето. Но, на целата планета има само неколку десетици килограми тритиум – премалку за секаква иднина базирана на фузија. Физичарот Теренс Тарновски од Лос Аламос нуди иновативно решение: искористување на нуклеарниот отпад за екстракција на тритиум, со што би се решиле два енергетски проблема: дефицитот и долгата опасност од радиоактивно сметлиште.
Како функционира новиот метод: Тритиум од отпад преку суперспецифични лабораториски услови
Тарновски предлага користење на суперпроводен линеарен акцелератор што го бомбардира радиоактивниот отпад додека истиот е опкружен со стопен литиум. На тој начин се забрзува распаѓањето на ураниумот и плутониумот, а притоа се произведува и тритиум. Според научникот, оваа метода може да создаде и десетпати повеќе тритиум отколку класичен фузионен реактор со иста топлинска моќ.
Технологијата за фузија е сè уште далеку – ентузијазмот е голем, но пречките исто така
Иако бизнис-секторот и научниците се оптимистични, масовната употреба на фузија како извор на енергија е сè уште далеку. Дури неодамна експериментите успеаја да извадат малку повеќе енергија. Технолошките предизвици се огромни: плазмата од милиони степени се држи во реактори што тешко ја контролираат оваа моќна енергија. Затоа, долгорочен и стабилен извор на тритиум е само мал дел од далеку поголем инженерски лавиринт.
Потенцијалот е огромен, но реалноста бара време и докази
Ќе ја реши ли оваа метода проблемот и со отпадот, и со горивото за фузија? Научниците веруваат дека има сериозна можност, а приватниот сектор бара што повеќе енергија, особено поради развојот на вештачка интелигенција. Но, иако ова е стратешка перспектива, проектите од ваков обем се комплицирани, скапи и полни со непредвидливи предизвици – и научната заедница е децидна дека сè уште има многу, многу работа.
