Најголемата пајажина на светот се наоѓа кај соседите – над 111.000 пајаци во една пештера
Ако имате страв од пајаци, веднаш прекинете со читање. Експерти открија најголема пајажина во светот, дом на повеќе од 110.000 пајаци, претворајќи длабока пештера во ноќна мора. Оваа монументална структура се протега на 106 метри квадратни долж ѕидот на тесен, низок галерија. Пештерата се наоѓа длабоко во „Сулфурната пештера“ на албанско-грчката граница, околу 50 метри од влезот.
In This Article:
- Пештерата е покриена со илјадници пајажини што ги спојуваат две видови пајаци
- Најголема забележана заедничка колонија на два вида: 69.000 домашни пајаци и над 42.000 P. vagans го делат истиот огромен дом
- Сулфурната пештера нуди уникатна средина за мутантски пајаци и нови однесувања кај видовите
- Стравот од пајаци е длабоко врежан во човечката ДНК од древни времиња како инстинкт за преживување
Пештерата е покриена со илјадници пајажини што ги спојуваат две видови пајаци
Огромната мрежа е создадена од илјадници пајажини, дом на два вида – Tegenaria domestica, позната како домашниот пајак, и Prinerigone vagans, мала врста што сака влага и има должина од само 3 мм. Нивната пајажина неверојатно потсетува на леглото на Шелоб, џиновската мистична пајачица од Господарот на прстените чии тунели се обвиени со дебела, леплива мрежа што ги заробува жртвите.
Најголема забележана заедничка колонија на два вида: 69.000 домашни пајаци и над 42.000 P. vagans го делат истиот огромен дом
Огромната колонија претставува прв документиран случај на заедничко однесување помеѓу два вида пајаци. Научниците проценуваат околу 69.000 домашни пајаци и повеќе од 42.000 P. vagans го делат истиот раскошен комплекс пајажини. Пајажината е толку тешка што на некои места може буквално да се одлепи од ѕидот под сопствена тежина.
Сулфурната пештера нуди уникатна средина за мутантски пајаци и нови однесувања кај видовите
Истражувачите открија дека специфичните услови – сулфурното богато опкружување и комплетниот мрак – ги поттикнале пајаците да се собираат во рекордни бројки. "Природниот свет и понатаму ни носи безброј изненадувања," изјави водечкиот истражувач Иштван Урак од Сапиенциа Универзитетот во Трансилванија. Научниот тим предвидуваше дека домашниот пајак би бил агресивен кон помалите соседи, но темнината ги направила главниот плен да им станат други жители на пештерата како безопасните мушички. ДНК анализата покажа дека пајаците од пештерата веќе се разликуваат од своите роднини надвор од неа – адаптирани на суровите услови. "Често веруваме дека ги знаеме видовите целосно, но природата уште ни приредува изненадувања," додаде д-р Урак. "Некои видови имаат извонредна генетска пластичност која се појавува само во екстремни услови."
Стравот од пајаци е длабоко врежан во човечката ДНК од древни времиња како инстинкт за преживување
Најновите истражувања покажуваат дека аранхофобијата може да биде наследен инстинкт за преживување. Водечкиот научник Џошуа Њу, од Универзитетот Колумбија, вели: „Неколку видови пајаци со моќен и специфичен за ‘рбетници отров го населувале континентот Африка долго пред хоминидите и коегзистирале таму милиони години. Луѓето секогаш биле изложени на непредвидлива и голема опасност од смртоносни пајаци во нивното древно окружување.“
