Најбогатиот питач на светот: Како сиромашно момче од Мумбаи заработи милион долари од просење?
Бхарата Џаин е човекот кој уште од малолетен просел по улиците на Мумбаи. Наместо да работи во тајна или преку некоја ретка приказна за успех, тој своето богатство – речиси милион долари – го стекна исклучиво преку просење.
In This Article:
- Сиромаштијата и високите цени на животот го туркаат Џаин кон улицата уште од детството
- План и истрајност: Од скромна дневница до месечна добивка од 900 евра
- Станувајќи сопственик: Џаин ја менува судбината на семејството, но не го напушта просењето
- Легална сива зона: Закони, беда и морални дилеми околу просењето во Индија
Сиромаштијата и високите цени на животот го туркаат Џаин кон улицата уште од детството
Бхарата се родил во исклучително сиромашно семејство, без можност да ја заврши дури и основната школа. Неговото семејство не можело да си дозволи ниту најосновни потреби. Па, наместо училиште, тој по 10-12 часа дневно талкал по улиците и молел за милостина, едвај преживувајќи.
План и истрајност: Од скромна дневница до месечна добивка од 900 евра
Со години, Џаин истрајно просел на истите места – едни од најпрометните и најелитни делови на Мумбаи: железничката станица Чатрапати Шиваџи и спортскиот комплекс Азад Мајдан. Благодарение на стратегијата, неговите приходи достигнале дури до 75.000 индиски рупии месечно (околу 900 евра за македонски услови).
Станувајќи сопственик: Џаин ја менува судбината на семејството, но не го напушта просењето
Со заработениот милион, Бхарата станал сопственик на стан во елитен комплекс во Мумбаи, купил уште еден стан за изнајмување, изнајмува две продавници кои носат околу 400 долари месечно. Денес издржува сопруга, две деца, брат и татко. Но, и покрај барањата на семејството да го напушти просењето, тој и натаму работи по 10-12 часа дневно на улица – бидејќи од просењето заработува повеќе отколку од изнајмувањето простории.
Легална сива зона: Закони, беда и морални дилеми околу просењето во Индија
Иако во Индија нема централен закон кој го казнува просењето, неколку сојузни држави го забранија со закон од 1959. Сепак, милиони Индијци живеат под граница на сиромаштија, а просењето останува дел од суровата реалност. Власта сепак предупредува: помагајте со работи, лекови или евтина храна, а не со пари – искуството покажува дека не секогаш помошта доаѓа до вистинските луѓе.
