Технолошките милијардери обвинети дека тивко спроведуваат корпоративна диктатура
Во сенка на брзиот напредок на технологијата, најмоќните луѓе во светот на ИТ наводно работат на план што има една опасна цел – ера без вистинска демократија. Нивниот потенцијален нов свет не ветува еднаквост, туку диктатура водена од профит и контрола, каде што секојдневниот живот на милиони зависи од волјата на неколкумина супербогати милијардери.
In This Article:
Скриената идеологија на техно милијардерите
Технолошкиот новинар Гил Дуран предупредува на нова идеологија која тивко се шири меѓу техно-елитата. Ја нарекува „Нерд Рајх“ – мешавина од десничарски идеи и технофеудализам, претежно поддржани од имиња како Питер Тил, Илон Маск, Марк Андресен и Брајан Армстронг. Оваа филозофија, инспирирана од визиите на Куртис Јарвин и Балаџи Сринавасан, не е јавно прогласена – но, воочлива е преку нивните потези и изјави.
Замена на демократија со „техно-феудализам“
Во своето манифесто од 2023 година, Марк Андресен отворено ја промовира идејата дека нерегулираниот технолошки сектор е клучот за наводно отворено општество, не демократијата. Неговите „непријатели“ се концепти како одржливост, етика во технологијата и социјална одговорност. Милијардерите веќе вложуваат милијарди во „корпоративни држави“, лобираат за „слободни градови“ и преку платформите ги разградуваат јавните институции и довербата во нив. Според Дуран, ова е најава за свет каде што правото и политичката моќ стануваат играчка на корпоративниот капитал.
Што е иднината во свет каде Илон Маск одлучува дали вредиш да преживееш?
Дуран прашува: „Имаме директори кои велат дека вештачката интелигенција ќе уништи милиони работни места. Што ќе се случи со тие луѓе? Каква иднина ќе имаат нивните деца? Каква е демократијата кога ќе можеш да преживееш само ако некој како Маск ти дозволува?" Доколку не си милијардер директор, залогот е јасен: зад реториката за „иновативност“, стои вечна борба – елитите да го моделираат општеството по сопствена желба. Одговорот, според Дуран, е стар: демократска отпорност и политика што се води од реалните потреби на мнозинството, не од дистописки соништа на богати поединци.
