Приказната за милионерот што си го остави богатството на своето куче
Ратан Тата, еден од најбогатите и највлијателни индустријалци во Индија, почина на 86 години. Но најголемата вест по неговата смрт не беше богатството што го остави зад себе – туку кому го остави. Големиот дел од неговото наследство не заврши кај роднини или потомци, туку кај неговото омилено куче! Оваа одлука ги вознемири индиските традиции, но исто така ја откри неверојатната љубов која човекот ја имал кон животните.
In This Article:
Влијанието на Тата: Крал на индустријата и хуманитарец на дело
Ратан Тата раководеше со Tata Group – конгломерат со 114 компании и канцеларии во 100 држави, вработувајќи близу еден милион луѓе. Но, по 2012 година, тој се оддалечи од строгите деловни приоритети и се посвети на филантропија. Финансираше над 10 универзитети, илјадници студенти, фондации за старечки домови и безброј организации за заштита на животните ширум светот.
Наследството и кучето кое не беше само миленик – туку вистински член на семејството
Иако четири пати бил сериозен за брак, Тата никогаш не создал сопствено семејство. По неговата смрт, откритието дека го оставил богатството на своето куче Гоа, не беше изненадување за тие што го познавале. Гоа, кучето што живееше во седиштето на Tata Group, стана најпознатиот миленик во земјата. Дури и на неговите погребни церемонии, Гоа пристигна сам да се прости од својот најдобар пријател.
Љубовта кон животните – принцип поставен во секој дел од неговата империја
Во сите објекти на Tata Group владее едно неодминливо правило: ниту едно бездомно животно не може да биде избркано. На бездомните кучиња и мачки им се дава храна, заштита, медицинска грижа и право на засолниште. Во луксузниот хотел „Таџ Махал“ во Мумбаи, вработените имаат должност да се грижат и за бездомните животни исто како за гостите. Оваа грижа ги восхити дури и најстрогите хејтери од социјалните мрежи.
Пример за добрина што опфаќа генерации
Во 2024 година, во негова чест е отворена болница за мали животни „Tata Trusts“ – огромен центар што им нуди напредна медицинска грижа на милениците. Останува прашањето: дали еден човек кој го посветил животот на другите, особено на оние кои немаат свој глас, навистина направил нешто невообичаено со своето наследство? Зад себе остави свет со малку повеќе човечност – како за луѓето, така и за животните.
