Мичио Каку тврди: „Патувањето низ времето е само инженерски проблем“
„Патувањето низ времето порано беше дел од фантазиите и научната фантастика, но сега тоа е само инженерски проблем“, вели научникот Мичио Каку. Она што некогаш беше неостварено, сега полека се претвора во реална научна можност.
In This Article:
Од фантастика до наука: Ајнштајн ги открива тајните на времето
Во средината на 20 век, во Принстон, Алберт Ајнштајн сфаќа дека неговите равенки кријат возбудлива вистина: реална можност за патување низ времето. Тогашното научно списание Physical Review почнува да ги претставува овие теории на јавноста – трансформирајќи ја темата од фантастика во сериозна наука.
Парадоксите не се бариера: Квантната теорија нуди паралелни времиња
Каку истакнува дека класичните приговори против патувањето низ времето не биле математички, туку логички – како, на пример, парадоксот со дедото или изумителот кој се среќава самиот себеси. Но, квантната теорија нуди решение: менувањето на минатото не ја уништува постојната временска линија, туку создава нова паралелна вселена. На пример, ако се избегне убиството на Линколн, тоа се случува во друга „река на времето“ – додека во нашата, стрелата си ја завршува работата.
Црвоточините и негативната енергија: Најголемата научна пречка сè уште е техниката
Од Ајнштајн до Курт Гедел, научниците откриле дека времето може да се замисли како река, која понекогаш создава вртлози што водат назад кон минатото. Подоцна, Рој Кер покажал дека ротирачка црна дупка може да формира прстен кој делува како космичко огледало меѓу две простори, па дури и различни временски линии. Се појавуваат и равенки за црвоточини – тунели низ простор и време, кои теоретски би можеле да се користат како временски машини. Најголемата пречка? Не е теоријата, туку тоа што за да биде црвоточината стабилна, потребна е негативна енергија – егзотичен материјал кој се јавува само во мали количини преку Касимировиот ефект.
Дали иднината веќе патува низ времето? Каку нè провоцира да сонуваме понатаму
Каку заклучува дека целата пречка е во технологијата – не во математиката. Дали немаме доволно развиени технологии за да создадеме стабилни црвоточини и да го премостиме јазот меѓу гравитацијата и квантната механика. Стивен Хокинг некогаш се шегуваше со тоа што нема туристи од иднината, но подоцна призна дека според физиката, патување низ времето е можно, макар и непрактично. Но, се поставува провокативното прашање: Ако е можно патувањето низ времето, дали веќе сме го направиле? Дали има набљудувачи од далечна иднина кои нè гледаат како што ние гледаме на мравјалник? Каку со својата иронија вели: „Животот без чуда е како небо без ѕвезди. Скептиците гледаат само факти, а сонувачите – цели светови. Верувајте во тајните, и тие ќе ви одговорат со магија. Најневеројатното често се крие зад границата на невозможноста.“
