Маж ми заработува 13.750 евра месечно, но немаме заедничка сметка, а јас тонaм во долгови бидејќи сама плаќам за децата и ништо не му е битно
Додека одам низ стоковната куќа со божиќниот список во рака и корпа полна подароци за родителите на маж ми, телефонот ми сигнализира дека сум во минус. Повторно. Сега сум 550 фунти во црвено. Со лутење мислам на Рик*, маж ми, кој веројатно не купил ниту еден подарок, иако заработува петпати повеќе од мене. Бидејќи секој има своја сметка, тој останува во незнаење за мојата финансиска состојба. Се прашувате зошто воопшто имаме одделни сметки, кога сме во брак и делиме сѐ? Оваа поставка ни одговараше кога почнавме заедно во дваесеттите години. Но сега, кога сме во четириесеттите и имаме три деца, станува очигледно дека ова веќе не функционира, особено во вакви периоди како Божиќ.
In This Article:
- Маж ми ги плаќа сметките, јас ги плаќам потребите на децата – од облека до школски патувања, но товарот целосно е на мене
- Иако сме добро стоечки според стандардот, речиси цел божиќен товар паѓа врз мене и мојата (мала) плата
- Маж ми ретко придонесува за подароци, а ветувањата за префрлање пари секогаш остануваат само ветувања
- Поради приватното школо, буџетот ми е уште потесен – само за половина униформа дадов 600 евра
- Иако јас сум затрупана со трошоци, знам дека барем тој свесно штеди за пензијата и буџетот ни е спасен од мојата 'расфрланост'
- Оваа година ќе заштедам и ќе се потсетам дека најважно е семејството, а не подароците и маркетингот
Маж ми ги плаќа сметките, јас ги плаќам потребите на децата – од облека до школски патувања, но товарот целосно е на мене
Јас сум freelancer новинарка и мојот приход варира месец за месец, додека Рик е партнер во финансиска фирма со плата од околу 150.000 фунти годишно (170.000 евра годишно) – тоа е околу 13.750 евра месечно. Јас сум на околу 30.000 фунти годишно (35.000 евра), многу помалку од просечната плата во Британија. Тој ги покрива хипотеката и сметките, а јас сум задолжена за трошоците за децата, облека, школски патувања, излегувања, вечери и слично. Продукти купуваме и двајцата, во зависност од слободното време. Но, секој декември, поради подароци за сите, таен Дедо Мраз, билети за светла, божиќни џемпери, венец за врата, нова елка...се доведувам до работ на финансиската бездна.
Иако сме добро стоечки според стандардот, речиси цел божиќен товар паѓа врз мене и мојата (мала) плата
Знам дека сме подобро стоечи од мнозинството кога ќе ги собереме нашите две плати. Не сакам некој да ми се жали. Но, погодете кој се грижи за божиќните подароци како за нашите деца (едно пред-тинејџерство и два тинејџери), така и за фамилијата на маж ми – сето тоа од мојата подпросечна плата. За мајка му купив брош од 45 фунти (50 евра), за свекрвите миризливи свеќи за 70 фунти (80 евра), а за внуците богато потрошив во Sephora. За најстариот дете купив фудбалска книга, дизајнерски дукс и некое необично Xbox играчка, што ме чинеше над 150 фунти (170 евра). За најмалата веќе дадов повеќе од 100 фунти (113 евра) – маска за коса, канцелариски работи, Taylor Swift мерч.
Маж ми ретко придонесува за подароци, а ветувањата за префрлање пари секогаш остануваат само ветувања
Подароците што ми го подарува тој никогаш не биле нешто романтично – еднаш ми подари годишен данок за возилото. Пробав да разговарам со него за нерамномерноста, барајќи да ми додаде: 'Во минус сум 250 фунти (290 евра) откако ги купив подароците за децата и твојата фамилија. Можеш ли да ми доплатиш нешто?' Секогаш вели дека ќе префрли пари, но тие никогаш не стигнуваат. Последен пат кога разговаравме за пари, се скаравме. Помалиот ни тргна во приватно училиште и Рик вели дека откако ќе ги плати школарините (околу 8.000 фунти по триместар - 9000 евра) – не останува многу месечно. Знам, малку цинично, ама вистина.
Поради приватното школо, буџетот ми е уште потесен – само за половина униформа дадов 600 евра
Помалата не го положи влезниот испит како братот и сестрата, па решивме да оди во приватно. Така морам да се снаоѓам – пола униформа купив користена, па сепак дадов 500 фунти (600 евра). Приватното школо носи и дополнителни божиќни трошоци – подароци за наставници кои се очекуваат да бидат полуксузни. Родители веќе купиле сет од Charlotte Tilbury или кашмирен шал за класниот. За божиќниот бал на ќерка ми платив повеќе од 100 евра за Monsoon фустан и нови чевли. Рик би рекол дека ова е 'расфрлање', неговиот омилен збор за моите трошоци. Јас мислам дека тој е штедлив. Доаѓам на пијачка со другарки, сакам квалитетно вино, додека тој оди во Aldi по евтино пиво и храна.
Иако јас сум затрупана со трошоци, знам дека барем тој свесно штеди за пензијата и буџетот ни е спасен од мојата 'расфрланост'
На Божиќ, тој ќе купи мисирка и кутија Cremant (секако од Aldi), јас ќе ги земам 'лошите' работи од Waitrose и селското пазарче – квалитетни гускини масти, солени чипсови, топло вино... Вистината е, длабоко во себе знам дека тој е многу поодговорен од мене, собира за пензија за двајцата, додека мојот фонд е минимален. Можеби затоа никогаш не го притискам за заедничка сметка – неотчетността има и предности. Да бевме двајцата како мене, одамна ќе бевме во уште подлабоки долгови.
Оваа година ќе заштедам и ќе се потсетам дека најважно е семејството, а не подароците и маркетингот
Затоа одлучив да почнам да штедам. Оваа година, како многу семејства, ќе морам да скратам на подароци. Животот не е што е под елката, туку кој е околу неа. Што да исфрлам од листата? Младите со месеци бараат диско светла, би било забавно... Но не можам да им одбијам ни Jellycat плишени играчки, колку и да се скапи. Очигледно, ни малите подароци во чорапчињата не можам да ги испуштам, иако тие брзо ќе ја потрошат сумата. Мислам дека ќе треба да се задоволам со евтин дуксер за Рик. Можеби Aldi има и машки алишта...
