Макоко – Африканската Венеција: Повеќе од 100.000 луѓе живеат во најголемите пловечки сиромашни населби на светот, без чиста вода и во постојан страв од присилно раселување
Само на неколку километри од луксузните облакодери на Лагос, најбрзорастечкиот град во Африка, се наоѓа Макоко – пловечко гратче со колиби од кал и дрво. Овој 'град на вода' ги штити најсиромашните семејства, но е и страшно сведоштво за економската и општествена нееднаквост и за цената на урбаната експанзија.
In This Article:
- Како малото рибарско село се претвори во хаотична џунгла со 100.000 жители?
- Живот на Вода: Издржливост и иновација – како жителите градат домови и заедница во „пеколот и рајот“ на лагуната
- Пренаселеност, Проблеми и Притисок: Макоко живее надвор од законот, под постојана закана од властите и јавни кризи
- Пловечката Школа – Симбол на Надежта: Архитектонско чудо на вода како одговор на општествената беда
- Дивиот Живот и Суровата Реалност: Отпадот, сиромаштијата и работните места како секојдневна борба за живот
- Жените на Макоко – Стожерот на Заедницата: Водачки улоги во рибарството, трговијата и културата
- Социјалниот Центар и Табу Озборувањата: Пловечките бордели ги лечат осаменоста и истовремено ја нагласуваат недостаточната сексуална едукација
- Главатарите – Чувари на Стабилноста: Традицијата и одлучувањето без закони од надвор
- Опасностите од Водата: Хронично загадена вода, болести и недостапност на здравствена заштита
- Макоко – Меѓу очај и издржливост: Заедницата се бори секој ден, но го зачувува духот и посебноста
Како малото рибарско село се претвори во хаотична џунгла со 100.000 жители?
Макоко се појавува крајот на 19 век како рибарско селце на народот Егун, кој мигрирал од Западна Африка. Но, со брзиот раст на Лагос и влошувањето на жилиштата, илјадници сиромашни семејства останале без избор освен да бараат засолниште на водите на лагуната. Стануваат паралелен свет, додека секој петти во Лагос живее на раб на сиромаштија.
Живот на Вода: Издржливост и иновација – како жителите градат домови и заедница во „пеколот и рајот“ на лагуната
Водата овозможува рибарска економија, но носи и постојани поплави и загадување. Жителите на Макоко, претежно етникумите Егун, Јоруба и мигранти, градат куќи од мангрово дрво на колци издигнати над водата. Некои ги нарекуваат како „независна држава“, а вистината е дека тие создадоа жилава, повеќејазична и мултирелигиска заедница.
Пренаселеност, Проблеми и Притисок: Макоко живее надвор од законот, под постојана закана од властите и јавни кризи
Брзиот раст и отсутноста на било каков урбанистички план создадоа крајна антисанитарност; лагуната денес е депонија. Во 2012, локалната влада во 72 часа протера 30.000 луѓе – лидерот на заедницата беше убиен. Денес жителите живеат во страв од ново раселување, оставени на милост и немилост на државата.
Пловечката Школа – Симбол на Надежта: Архитектонско чудо на вода како одговор на општествената беда
И покрај крајниот недостиг на ресурси, жителите се жедни за знаење. Во 2013, заедно со архитектот Кунле Адејеми, тие градат пловечка школа изработена од бамбус, дрво и рециклирани пластични буриња, што се крева со плимата. Школата стана светски симбол за надеж во борбата со поплави и сиромаштија.
Дивиот Живот и Суровата Реалност: Отпадот, сиромаштијата и работните места како секојдневна борба за живот
Проблемот со пластичен и органски отпад достигнува катастрофални размери, го уништува рибниот фонд и загадува се. Работните места за локалните се малку на број, а родовата нееднаквост е огромна. Локалните жители се принудени да создаваат сопствени механизми за преживување, со жени како симбол на отпор, убавина и дополнителна заработка.
Жените на Макоко – Стожерот на Заедницата: Водачки улоги во рибарството, трговијата и културата
Жителките на Макоко, со своја природна убавина и обоени рачно изработени носии, се срцето на оваа заедница. Дел се клучни во рибарската индустрија и трговија, а други го чуваат културното наследство. Жените овде не се само издржувачки, туку и вистински столбови на заедницата.
Социјалниот Центар и Табу Озборувањата: Пловечките бордели ги лечат осаменоста и истовремено ја нагласуваат недостаточната сексуална едукација
Борделите во Макоко не се само забава – тие се социјални центри. Овде луѓето се собираат за да се оттргнат од суровиот секојдневен живот, но и се соочуваат со последици како ширење на сексуални болести, рано забременување и недоволна контрацепција, поради практично целосна отсутност на сексуална култура.
Главатарите – Чувари на Стабилноста: Традицијата и одлучувањето без закони од надвор
Макоко се раководи од главатари кои имаат огромен авторитет и многу важна улога во решавање на секојдневните проблеми: од изградба на школи и цркви, до распределба на ресурси и помош на најранливите. Традиционалната правда и советувањето се темел на стабилноста и автономијата на заедницата.
Опасностите од Водата: Хронично загадена вода, болести и недостапност на здравствена заштита
Чистата вода во Макоко е луксуз. Жителите користат водата што ја пијат, перат и готват како што ќе стигнат. За 3 литри чиста вода понекогаш плаќаат 1,5 долар – неподносливо за оние што живеат со помалку од долар дневно. Над 85% немаат пристап до основно здравство, често се препуштени на традиционални исцелители.
Макоко – Меѓу очај и издржливост: Заедницата се бори секој ден, но го зачувува духот и посебноста
Макоко е едно од најсуровите места за живот, каде секојдневието претставува битка со природата, загадување и социјални проблеми. Но, жителите покажуваат огромна издржливост, солидарност и желба за напредок, претворајќи ја борбата за опстанок во извонредна приказна за човечност.
