„Родителите треба да бараат ДОЗВОЛА од своите бебиња за да им ја сменат пелената“ - тврдат група „разбудени“ научници
Па дали сте вие нормални? Додека поголемиот дел од родителите гледаат да го завршат ова што побрзо, група на „прогресивни“ научници тврди дека менувањето пелени е идеална можност децата да учат за согласност уште од најрана возраст. Д-р Никол Даунс и д-р Кетрин Буси од Универзитетот Деакин, Австралија сметаат дека не треба да се чека додека децата станат тинејџери за да се разговара за соодветно допирање. Според нив, согласноста мора да биде „нормален, секојдневен дел од животот“ кој учи децата што е прифатливо поведение во врска со нивното тело, дури и кога станува збор за пелени.
In This Article:
- Научниците советуваат: Почнете со учење на согласност дури и пред да проговорат бебињата
- Покрај пелените, согласноста треба да се применува и при облекување и бањење
- Научничките признаваат: Некогаш едноставно нема време за согласност
- Давајте му избор на своето дете секојдневно – за боја на облека, овошје или прошетка
- Стручњаците поделени: Согласноста кај бебињата предизвикува критики, но комуникацијата со нив е корисна
- Разговорот со бебиња носи бројни предности, но начинот и јазикот се важни
Научниците советуваат: Почнете со учење на согласност дури и пред да проговорат бебињата
Во статија за The Conversation, двете научнички наведуваат: „Може да почнете да ги учите најмалите за согласност пред да почнат да зборуваат“. За нив, менувањето на пелена не треба да биде чисто техничка задача, туку момент за учење и почитување кон телото на детето. Тие предлагаат родителите да го информираат детето што ќе се случи, да му дадат избор дали да оди до масата за пелени или да биде понесено, и да ги следат изразите на лицето и јазикот на телото. Советуваат да не се одвлекува вниманието на детето со песничка или играчка додека му се менува пелената: „Важно е децата да забележат кога некој ги допира нивните најинтимни делови“ – истакнуваат тие.
Покрај пелените, согласноста треба да се применува и при облекување и бањење
Д-р Даунс и д-р Буси препорачуваат да се користат точни анатомски термини – како пенис, вулва и анус – за време на менувањето на пелената. „Родителите можеби ќе се чувствуваат неудобно, но ова ги штити децата бидејќи така можат да им се обратат на доверливи возрасни за случувања со сите што се грижат за нив“, велат тие. Истите принципи важат и кога детето се облекува или се капе.
Научничките признаваат: Некогаш едноставно нема време за согласност
„Хабитите што ги наведовме можеби ќе изгледаат како дополнителна обврска за веќе преоптоварените родители“, велат научничките. „Обидете се да ги применувате колку може почесто, но бидете грижливи кон себе ако секоја промена на пелена не биде совршен момент на поврзување, сепак се грижите за мало дете.“ Тие додаваат – на моменти, како кога има ургентна ситуација со „експлозија“ во пелената, не е возможно да се бара согласност.
Давајте му избор на своето дете секојдневно – за боја на облека, овошје или прошетка
Научниците препорачуваат и секојдневни начини на давање чувство на „агенција и автономија“, како: прашање каква боја облека сака, дали преферира јаболко или круша, дали сака да оди во парк или на прошетка. „Ова му помага на детето да ја развива својата независност и може да го намали бројот на моќни битки“, наведуваат тие.
Стручњаците поделени: Согласноста кај бебињата предизвикува критики, но комуникацијата со нив е корисна
За првпат, оваа идеја беше јавно објавена уште во 2018 година од Дин Карсон од Body Safety Australia, но беше исмејувана од јавноста. Психологот Ендру Фулер го оцени советот како „непрактичен“ и нереален за секојдневниот родителски живот. „Семејствата функционираат најдобро кога децата им веруваат на родителите дека постапуваат во нивен најдобар интерес“, истакнува тој. „Не се работи за согласност, туку за доверба.“
Разговорот со бебиња носи бројни предности, но начинот и јазикот се важни
Научниците сè уште дебатираат колку е важен начинот на зборување со бебињата. Некои истражувања велат дека комуникацијата со бебето му носи предности, како полесно создавање пријателства и поголема интелигенција. Но се дискутира дали за тоа треба да се користи нормален глас или песнопој. Противречни резултати покажуваат дека т.н. „бебешки говор“ може или да помага, или да штети на развојот на говорот. Сепак, многумина сметаат дека поврзаноста што се гради така е круцијална за среќата и развојот на детето.
