„Крвавата грофица“: Жената што ги убивала девојките за да остане млада
Елизабет Батори, унгарска грофица од крајот на 16 век, останува во историјата како наводно најголемиот женски сериски убиец. Се верува дека мачела и убила стотици млади девојки во обид да ја зачува својата убавина и младост, капејќи се во нивната крв. Нејзината приказна е колку фасцинантна, толку и морбидна.
In This Article:
Од аристократско потекло до рани психички маки: Детството на Елизабет Батори
Родена во богатото семејство Батори во 1560 година, Елизабет потекнува од влијателна благородничка династија. Нејзините родители, активни поддржувачи на реформацијата, ѝ пружиле добро образование. Но, уште во детството, страдала од силни епилептични напади, мигрени и чести изблици на бес – состојби кои историчарите ги припишуваат на инцестот карактеристичен за аристократијата.
Свадба, самотија и почеток на масакрите: Елизабет станува „Крвава бароница“
По бракот со Ференц Надaшди во 1575 година, нејзиниот живот го одбележува долг период на осаменост додека сопругот води војни. По неговата смрт во 1604 година, Елизабет останува вдовица со четири деца во замокот Чахтице – и тогаш започнуваат првите гласини за нејзина суровост и садизам врз младите девојки од околината. Заедно со петмина соучесници, меѓу кои и блиската пријателка и љубовница Ана Дурволја, таа наводно започнува да ги мачи и убива жртвите.
Опседнатост со вечната младост доведува до ужасни злосторства
Според преданијата, Батори била уверена дека крвта на девојки го забавува стареењето. Околу 1585 година, една млада слугинка премногу силно ја исчешлала косата на Елизабета, предизвикувајќи таа да се распука. Кога Елизабета луто ја удрила слугинката, нејзиното лице и прсти биле покриени со крв. Елизабета веднаш забележала дека нејзиниот тен станал помлад. Како резултат на нејзината ментална состојба, таа наредила да ѝ го пресечат стомакот на девојката и да ѝ ја соберат крвта во када. Потоа седнала во „кадата со крв“, верувајќи дека тоа ќе ја зачува нејзината младост на неодредено време. Елизабета наследила голем дел од централна Романија кога нејзиниот сопруг починал од инфицирана рана во 1604 година. По смртта на нејзиниот сопруг, првото нешто што го направила било да ја испрати својата поранешна свекрва Урсула во егзил. Одредот за атентат на Елизабета ќе продолжи да убива млади девојки уште пет години. Ана Дурволја, долгогодишната љубовница на Елизабета, починала во 1609 година. Ерзија Мајорова се вмешала за да ја пополни празнината, нудејќи ѝ на Елизабета погрешен совет да ги убие не само слугите и ќерките на селаните, туку дури и аристократите. Брзо се зголемиле шпекулациите за вмешаноста на Батори во растечкиот број исчезнувања, вклучувајќи ги и оние на благородници. Бројот на убиени се проценува на околу 600.
Крајот на теророт: Апсење, судење и смрт на Елизабет Батори
Во 1609 година, на наредба од кралот Матијаш II, дворскиот судија Ѓерѓ Турзо неочекувано го пребарува замокот на Батори и пронаоѓа десетици убиени и измачувани девојки. По апсењето и судењето во 1611 година, над 300 сведоци говореле за нејзините дела. Поради своето потекло, Батори била поштедена од смртна казна и доживеала строга изолација – жива закопана во своја тврдина, со мала дупка за храна и вода. Починала во август 1614 година, неколку недели по составувањето на тестаментот. Дури нејзиниот гроб останал мистерија, бидејќи починатата грофица не била посакувана ни во осветената земја, а нејзините блиски тајно го преместиле телото.
