Kobiety gladiatorzy w starożytnym Rzymie walczyły topless i nosiły sceniczne imiona jak Amazon
Niektórzy gladiatorzy w starożytnym Rzymie to były kobiety, które walczyły bez hełmów — i topless, twierdzą naukowcy. Historycy odkryli relacje o tym, że kobiety brały udział w walkach VIP dla cesarzy i wysokich urzędników. Kamienne inskrypcje z Halikarnasu — obecnie Turcja — przedstawiają dwie żeńskie gladiatorki trzymające tarcze i miecze, z ksywami scenicznymi „Amazon vs Achillia”. Podobnie jak mężczyźni, kobiety walczyły bez koszulek. Ale w odróżnieniu od facetów nie były dopuszczane hełmy, aby tłumy mogły je podziwiać. Eksperci twierdzą, że pojedynki między kobietami rzadko były walkami na śmierć, bo nie znaleziono grobu żadnej gladiatorki. Jednak nie odpuszczały sobie.
Dowody istnienia żeńskich gladiatorek i opisy ich w źródłach
Według LiveScience: „Several lines of evidence, including historical records and artistic depictions, suggest that female gladiators did exist in the Roman Empire. Our community members are treated to special offers, promotions and adverts from us and our partners. You can check out at any time. More info „But they were much rarer than their male counterparts. This evidence is limited to roughly a dozen texts and inscriptions and an even smaller number of artefacts that depict them.” „Records show in AD 11 and 19 the Roman senate passed laws banning upper class and free-born women under 20 from fighting as gladiators. In AD 200 emperor Septimius Severus banned female gladiators because their fierceness triggered jokes ‘directed at other very prominent women’.” „I believe women gladiators were primarily slaves who committed crimes.” (Anna Miaczywska) „Others were likely women with high debts who were forced to sell their freedom to a gladiator school.” „Ancient texts suggest a few women from the upper classes also competed.” „Tacitus wrote that in AD 63 a large gladiator show was put on by then-Emperor Nero during which ‘many distinguished ladies and senators disgraced themselves in the arena’.” „A recovered statue of a female gladiator showed her wearing just a loincloth and no helmet.” „Nicolaus of Damascus, who lived from 64BC to AD4, wrote that women who were selected to fight were not the strongest or most skilled but rather ‘the most beautiful’.” „But Virginia Campbell, a lecturer at The Open University in the UK, said physical fitness would also have played a part.” „There is an expense associated with training and keeping gladiators,” she said. „The selection of women - and men - would at least in part depend on their physical fitness and ability to fight. Gladiators, after all, were meant to entertain, not meant to die.”
Poglądy ekspertów, praktyka i refleksje historyków
WAD: W roku AD 11 i 19 senat rzymski uchwalił prawa zakazujące walki gladiatorów kobiet z wyższych klas i kobiet wolno urodzonych poniżej 20 roku życia. W roku AD 200 cesarz Septimiusz Severus zakazał gladiatorek, ponieważ ich zawziętość wywołała żarty ‘directed at other very prominent women’. Anna Miaczewska, polska wykładowczyni uniwersytetu, powiedziała: „I believe women gladiators were primarily slaves who committed crimes.” Inni prawdopodobnie były kobietami z wysokimi długami, które zostały zmuszone do sprzedaży swojej wolności do szkoły gladiatorów. Starożytne teksty sugerują, że kilka kobiet z wyższych klas również rywalizowało. Tacitus napisał, że w AD 63 duża kompromitująca inscenizacja gladiatorów została zorganizowana przez ówczesnego cesarza Nerona, podczas której „many distinguished ladies and senators disgraced themselves in the arena”. Stephen Brunet, profesor klasyki z USA, stwierdził: „women fought bare-breasted like men.” Odzyskany posąg kobiety gladiatorki ukazywał ją w jedynie przepasce biodrowej i bez hełmu. Alfonso Manas z University of California, Berkeley, powiedział, że podejrzewał, iż appearance odgrywał rolę w wyborze gladiatorek i że im kazano nie nosić hełmów, aby ich twarze były widoczne dla widowni. Nicolaus of Damascus, który żył od 64 p.n.e. do AD 4, napisał, że kobiety wybrane do walk nie były najsilniejsze ani najbardziej wykwalifikowane, lecz „the most beautiful”. Virginia Campbell z Open University w Wielkiej Brytanii stwierdziła: „There is an expense associated with training and keeping gladiators.” „The selection of women - and men - would at least in part depend on their physical fitness and ability to fight. Gladiators, after all, were meant to entertain, not meant to die.”
