Вирусите од филмовите не се вистинската закана – Апокалиптичниот вирус не се шири како на филм
Сцените од филмови во кои вирусот за неколку часа претвора луѓе во зомби, го плашат светот со својата моќ и брзина. Но вистинската опасност не е толку спектакуларна – таа е многу посуптилна, посложена и всушност речиси невозможно да го уништи човештвото за само неколку дена. Природата не признава холивудски кратенки и страшни сценарија.
In This Article:
- Смртоносните патогени не можат да уништат сè: дури и најстрашниот вирус остава преживеани
- Вирусите што се пренесуваат како во Холивуд се мит: реалноста е хаотична и непредвидлива
- Вакцините не се создаваат преку ноќ: реалниот одговор на вирусот бара години
- Вистинските мутирани „супер-вируси“ се невозможно редок феномен
- Човечкото општество не пука при секој стрес: ако бевме како во филмовите, одамна ќе исчезневме
- Биологијата не познава целосна апокалипса: дури ни вирусот во Австралија не ги истреби сите
Смртоносните патогени не можат да уништат сè: дури и најстрашниот вирус остава преживеани
Во филмовите, заразата значи сигурна смрт. Но во реалноста, ниту еден патоген не ги убива сите без исклучок – дури и вируси како ебола оставаат некои луѓе живи. Исходот зависи од имунитетот, генетиката, па дури и од среќата. Организам кој ќе се „самоуништи“ не може да опстане, па затоа дури и најужасните инфекции оставаат простор за преживување – во спротивно, и самите исчезнуваат.
Вирусите што се пренесуваат како во Холивуд се мит: реалноста е хаотична и непредвидлива
Холивуд ги прикажува вирусите како невидливи конфети – се шири молњевито, без можност за контрола. Всушност, дали ќе се разболиш зависи од доза, време на контакт, проветрување на просторот, физичка дистанца и имун одговор. Дури и најлесно преносливите вируси, како ковидот, не го убива секој човек околу заразениот. Биологијата сака хаос, не совршена предвидливост.
Вакцините не се создаваат преку ноќ: реалниот одговор на вирусот бара години
Во филмови, ноќни смени и две епрувети се доволни за „чудо лек“. Во реалноста развојот на вакцина трае со месеци или дури години – експерименти, инспекции, дозволи, масовна продукција. Дури и со најнови технологии, чудесните решенија ги нема. За невидени вируси, дури и оваа надеж е често научна фантастика.
Вистинските мутирани „супер-вируси“ се невозможно редок феномен
Сценаристите сакаат вирусот да се „мутира“ во поопасна верзија. Но во природа, мутациите најчесто го слабеат вирусот или не прават ништо. За вирус што убива брзо и лесно се шири, потребна е уникатна комбинација што речиси никогаш не се случува – затоа во природата агресивните вируси со текот на времето стануваат се помалку опасни. Вистинскиот уништувачки супер-вирус е само фикција.
Човечкото општество не пука при секој стрес: ако бевме како во филмовите, одамна ќе исчезневме
Во американските филмови е доволно малку – и луѓето веднаш стануваат агресивни, дивјачки. Но историјата покажува дека човештвото преживуваше многу побрзо и потешки кризи без да се претвори во маса на убијци. Апокалипсата ја гледаме во кино – но не и во нашата секојдневна реалност.
Биологијата не познава целосна апокалипса: дури ни вирусот во Австралија не ги истреби сите
Кога во 1950 година австралијците пуштија вирус за да ги намалат популациите на зајаци, загинаа 90% – но преживеаните одново ја обновија популацијата, уште посилни. Вирусите не исчезнуваат за викенд, туку се претвораат во дел од нашата реалност – долготрајни, тивки, но речиси никогаш не го преполовуваат светот како во американскиот филм.
