„8 дена на воена „рационална“ диета од 1940-тите, минус 2,3 кг и нов однос кон храната
Хана Хол од Нотингем, инспирирана од филмовите за Втората светска војна кои ги гледала со нејзиниот дедо Хенри, решила да го испроба начинот на исхрана од времето кога владееле војни во 1940-тите и народот морал да се храни рационално. За само една недела таа изгубила 2,3 кг, почувствува повеќе енергија и сосема поинаку ја доживеала храната“.
In This Article:
Дневни мали оброци, ограничени намирници
Војната донела остри ограничувања во Велика Британија: неделни количества како 110 г сланина и шунка, 55 г путер, 55 г кашкавал, 110 г маргарин, 1,7 литри млеко, 225 г шеќер, 110 г џем, 55 г чај, едно јајце и 85 г бонбони. Хана јадела леб со џем за појадок, јајце со леб за ручек, конзервирано говедско за вечера. Признава дека порциите се мали, па ѝ се јадело навечер, но бргу се приспособила и дури почнала да ужива во редот и дисциплината на диетата“.
Секојдневен глад – но, и повеќе енергија и радост во готвењето
Иако во првите денови чувствувала поголема глад од вообичаено, по некое време Хана забележала дека добива повеќе енергија. „Се разбудив пред алармот и вечерта завршив повеќе обврски од вообичаено. Официјално сум повеќе енергична, иако сум постојано малку гладна“. Започнала да ужива во готвењето, да се радува на едноставните состојки и да внимава да не фрли ни трошка.
Секој грам е важен: Ниту трошка не се фрла, сè се планира
Преку искуството, Хана сфатила колку малку се запрашува што точно внесува во телото и колку ретко навистина готви од нула. Научила да биде повнимателна со порциите и да нема ниту малку отпад — секој остаток завршувал во следниот оброк. „Стана важно да не се фрли ништо, и тоа е навика која сакам да ја задржам“. Дури и во услови на ограничени намирници, правела печено месо и торта со малку состојки.
Заклучок: Помалку протеин, повеќе јаглехидрати, но неочекувана енергија и поинаков поглед на храната
И покрај главно јаглехидратните вечери и недостатокот на протеин, Хана се чувствувала неочекувано мотивирана и полна со енергија. „Можев да останам будна подолго и се будам порано“, вели таа. За неа, најголема победа е свесноста за храната и дисциплината во готвењето. Ова искуство засекогаш го променило нејзиниот однос кон храната, отпадот и секојдневните навики на растење во свет полн со изобилие.
