Како Камикацу стана првиот град без отпад во Јапонија и што можеме да научиме од нив
Во земја позната по строги правила за рециклирање, едно мало планинско село на островот Шикоку отиде дури и подалеку – го укина отпадот. Добредојдовте во Камикацу, местото каде жителите не само што не користат камиони за ѓубре, туку и го сортираат секое парче отпад во 45 категории. Нивната посветеност го донесе највисокиот процент на рециклирање во светот – дури 81%. Како дојдоа до тука и што можеме сите да научиме од нив?
In This Article:
Од обичен отпад до нула отпад: Како започна приказната
Во 1970-тите, Камикацу не се разликуваше од другите јапонски градови – отпадот се гореше во инсенератори, без премногу размислување. Но, со економскиот раст дојде и алармантен пораст на отпадот, од 6,2 милиони тони во 1955 до речиси 44 милиони во 1980. Згрижени од загадувањето, локалните власти почнаа да менуваат курс. Во 1991, на секое домаќинство му беа дадени компостери, а до 1997 веќе имаа девет категории за рециклирање – вистински пресврт. „Им беше тешко, но се навикнаа,“ вели Акира Сакано од Zero Waste Japan. Денес? Нема камиони, нема инсенератори, само посветени граѓани со 45 канти.
Камикацу vs. светот: Колку всушност рециклираме?
За споредба, просечната стапка на рециклирање на отпад во Јапонија е само 20%. Дури и Германија – светски лидер во оваа сфера – има 67%. Австрија и Јужна Кореја се блиску со околу 58-59%. А САД? Само 32%, со цел да стигне до 50% до 2030. Камикацу не само што ги надминува сите – тој ги поништува границите на можното и покажува дека заедничка волја може да направи чудо.
Пет практики што секој може да ги примени дома
Не, не ви требаат 45 канти. Но, еве што можете да направите уште денес: • Претворајте ја храната во ѓубриво. Тоа е единствениот отпад што можете сами да го „рециклирате“ – без транспорт, без емисии, само природно ѓубриво. • Поддржете го вториот живот на предметите. Во Камикацу има продавница „Куру-куру“ каде секој може бесплатно да земе стари работи. Слично можете да направите преку локални групи за размена или донација. • Претворете старо во ново. Старите маици? Теписи. Стаклените тегли? Кутичиња за зачини. Картонските кутии? Детски играчки. • Користете свои шишиња и кутии. Многу продавници нудат рефил системи за средства за чистење или козметика – помалку отпад, повеќе заштита. • Поставувајте си прашања пред купување. Центарот за нула отпад во Камикацу е во облик на прашалник, со порака: „Зошто го купувате тоа? Зошто го фрлате?“ Прашање што секој треба да си го постави пред следната импулсивна набавка.
Заклучок
Додека светот се дави во отпад и цели на скромни проценти за рециклирање, Камикацу ни покажува дека друг пат е можен. Пат каде заедницата се обединува, каде секој човек е дел од решението, и каде отпадот не постои – туку само ресурси што треба паметно да се насочат. Спремни сте да пробате?