„Осамениот чувар на Мумбај“ од Гилберт Хил: 66 милиони години мистерија закопана меѓу згради и заборав
Додека најнаселениот град на Индија се воздига со бетонски облакодери, сред густата метропола се крие нешто постаро од сите – колосaлна базалтна карпа висока 60 метри, наречена Гилберт Хил. Денес, овој монолит е скоро невидлив за сите освен за неколкуте соседи што живеат покрај него, притиснат од сите страни со станбени комплекси и гратски џунгли.
In This Article:
- Гилберт Хил е формиран од древни вулкански сили што ја обликувале Индија и светот
- Масовни изумирања и раѓањето на најимпресивните геолошки чуда на планетата
- Гилберт Хил: редок базалтен столб
- Без ограда и заштита, светското природно наследство се гуши од градскиот притисок и сиромаштијата
- Името на Гилберт Хил се губи меѓу легендите за геолози, бирократи и геолошки чудеса
- Жителските иницијативи молат за заштита
- Борба за опстанок: Гилберт Хил е жртва на заборавот, непочитта и урбаната жед за простор
Гилберт Хил е формиран од древни вулкански сили што ја обликувале Индија и светот
Гилберт Хил настанал пред околу 66 милиони години, за време на масивни вулкански изливи, кога Индија била далеку на југ, но забрзано се доближувала до Евроазија. Суштински, тие катастрофални излевања создале огромни базалтни платоа наречени Декански трапси – поле дебело 2 километри што некогаш покривало 1,5 милион квадратни километри.
Масовни изумирања и раѓањето на најимпресивните геолошки чуда на планетата
Катастрофалните вулкански настани се совпаднале со еден од најголемите масовни изумирања на Земјата, вклучително и исчезнувањето на диносаурусите. Научниците се делат околу тоа дали вулканските излевања или метеоритот во Јукатан била главната причина – или пак, заедно ги упропастиле старите светови.
Гилберт Хил: редок базалтен столб
Гилберт Хил сведочи за бурното минато на Земјата со својата неверојатна структура. Лавата што течела од плочата, за време на оган и хаос, се заледила во ретки вертикални базалтни столбови – правоаголни и шестаголни форми. Овие геолошки чуда се ретки и познати ширум светот, како Башната на ѓаволот во САД и Мостот на џиновите во Ирска.
Без ограда и заштита, светското природно наследство се гуши од градскиот притисок и сиромаштијата
Како национален парк од 1952 и архитектонски споменик од 2007, Гилберт Хил би требало да е заштитен. Но денес, скоро никој не доаѓа освен верници што се качуваат до двата храма на врвот, научници и ретки љубители на природата. Поранешната вегетација е заменета со станбени згради, а за жителите на околните сиромашни куќи, борбата за преживување е поважна од зачувување на некој карпест реликт.
Името на Гилберт Хил се губи меѓу легендите за геолози, бирократи и геолошки чудеса
Некои веруваат дека Гилберт Хил го добил името според американскиот геолог Гроув Карл Гилберт, кум на терминот „лаколит“. Други тврдат дека го носи името на британски службеник кој го администрирал регионот Андхери.
Жителските иницијативи молат за заштита
Граѓаните со години бараат да се подигне заштитен ѕид и да се развие туризам, но државата не презема ништо. Храмовите на врвот, иако изградени незаконски, станаа единствената реална пречка против плановите на инвеститори кои сакаа да го срамнат холмот од лицето на земјата заради нови згради. Чуварите на храмот ги одбија тие обиди, па денес нивните свети места – сосема парадоксално – го чуваат ова геолошко чудо за иднината.
Борба за опстанок: Гилберт Хил е жртва на заборавот, непочитта и урбаната жед за простор
Само неколку љубители на историја, геологија и локални верници размислуваат за значењето на овој сведок на древен оган. Во битка помеѓу резиденцијалната експанзија и зачувување на природното наследство, Гилберт Хил молкум стражари – осаменик меѓу бетонскиот метеж на Мумбај.
