Генијот кој се плашеше од светот: Мистериозните навики на брилијантниот научник Никола Тесла
Никола Тесла, роден на 10 јули 1856 година, е еден од најголемите умови и инженери што го дал човештвото. Зад блескавите успеси на полето на технологијата и науката, се кријат мистериозни и длабоко човечки страни од неговата личност — од фобии и ритуали, до иcклучителна осаменост. Ова е приказна за навиките што го следеа до неговиот последен ден.
In This Article:
Магичната сила на бројот три: Ритуалите што го водеа секојдневието на Тесла
Една од најпознатите навики на Тесла била неговата опсесија со бројот три. Верувајќи дека тројката носи среќа и ред, тој ги повторувал речиси сите секојдневни дејствија по три пати – било да се работи за миење раце или правење три круга околу некое здание пред да влезе внатре. За него, ова не било обично суеверие, туку начин да го одржи светот околу себе под контрола.
Страв од микроби и стерилност:
Научникот страдал од екстремен страв од бактерии, што довело до напади на опсесивна чистота. Тесла ги миел рацете десетици пати во денот и избегнувал физички допир со луѓето. Дури и на ручек, не се нафрлал без прецизно броење – секогаш користел точно 18 салфетки. Неговата навидум непоколеблива дисциплина станала товар кој сериозно влијаел врз квалитетот на животот.
Осаменост и изолација: Последните денови на великанот
Во последните години од својот живот, Тесла се оддалечи од општеството, дозволувајќи им на луѓето да се приближат само на еден метар од него. Живеејќи во хотел, секојдневно носел повредени гулаби и со тоа предизвикувал негодување кај вработените и посетителите. Неговата потреба за мир и изолација довела до крајна самотија, без вистински пријатели околу него.
Надвор од сопствените демони: Тесла – осамен, но вечен генијалец на човештвото
И покрај ексцентричните навики и личните трагедии, Тесла остави неизбришлив белег врз науката: бежичните технологии и модерната електроенергетика се родија токму благодарение на неговиот ум. За жал, генијот што најмногу и дал на иднината, ги помина своите последни денови во сиромаштија и заборавеност, но делото му останува вечно живо.
