Класична химна дешифрирана од древната вавилонска библиотека
Пред повеќе од 3.000 години, Вавилон бил најголемиот град на светот – град на мудрост, богатство и величественост. Денес, од неговите изумрени улици се подигаат гласови зачувани во глинените табли: химна кој ја величи градот и открива детали за животот на неговите жители. Научниците конечно го дешифрираа ова уникатно дело од урнатините на древната библиотека на Сипар.
In This Article:
Разоткривање на 250-стихови химна преку фрагменти и современа технологија
Асириолозите Анмар Фадил и Енрике Хименес соединија разни фрагменти од табли за да состават химна од 250 стихови инспирирана од градот Вавилон. Проектот претставуваше неверојатна интелектуална сложувалка – фрагментите беа распарчани низ десетици табли запишувани со клинесто писмо од 7-от до 1-от век пред нашата ера. Само преку дигитализација и напредна анализа, тие успеаја да ги пронајдат деловите кои недостасуваа.
Химната ги открива богатствата на Вавилон – од природата до секојдневниот живот
Во химната се опишуваат величествените градби на Вавилон, изобилството што го носи реката Еуфрат, пролетната вегетација и богатите пасишта. Овие природни слики, ретки во преживеаната месопотамска литература, даваат непроценлив увид во околината и секојдневието на древните жители. Хименес вели: „Химната го доловува целиот раскош и ни дава слика за животот на тогашните луѓе“.
Вавилонските жени и светици опишани преку нивната посветеност и доблест
Текстот содржи редок опис за улогата на жените во Вавилон, особено на свештеничките (угбакату, надату, кашдату). Тие се опишани како доблесни, но нивната главна вредност била посветеноста и дискрецијата – за разлика од мажите, чии доблести се поврзуваат со заштита на беспомошните. Овој увид ги осветлува социјалните структури и вредности во древното општество.
Оваа химна била класика за вавилонските деца и школски задачи
Научниците открија дека химната била толку популарна што децата ја учеле на памет како дел од школувањето. Екипата идентификуваше 30 ракописи на химната на различни табли. Денес, таа ни говори за универзално човечко искуство – желбата за зачувување на споменот за домот, природата и вредностите. Превод на извадок: „Еуфрат е нејзината река – создадена од мудриот господар Нудимуд – напојува пасишта и зелени ливади, нејзините ниви се полни со цвеќиња и јачмен, богатство и блесок што му доликува на човештвото.“
