Дневникот на масовниот убиец од Минеаполис открива: „Нема порака, само ужасна опсесија со насилство и предупредувачки знаци што сите ги игнорираа“
Како тинејџер, Робин Вестман била исфрлен од училиште откако зборувал за масовни убиства со соучениците – настан кој според неговиот дневник го означил почетокот на неговата мрачна опсесија со масовни убиства. Десет години подоцна, Вестман ја реализира својата страшна фантазија, се враќа во Католичкото училиште „Annunciation“ и убива две деца за време на богослужба, ранувајќи уште 18 лица. Вести кои засекогаш го потресоа Минеаполис.
In This Article:
Дневникот и видеата откриваат шифрирани предупредувања, но никој не реагирал
По нападот, службите ги разгледуваат пишаните страници на Вестман, напишани со кирилица за да се маскира вознемирувачката содржина, и видеа објавени на Јутјуб речиси истовремено со нападот. Записите не преставуваат манифест, туку хаотичен мозаик од вознемирени мисли: „Ова не е напад на црква или вера, тоа не е пораката. Пораката е дека нема порака“, напиша Вестман. Во записите тој признава дека бара помош – „НАЈДЕТЕ МЕ ВЕ МОЛАМ, СО ВРИШТЕЊЕ БАРАМ ПОМОШ“ – а истовремено прецизно ги планира чекорите за нападот.
Предупредувачките знаци низ годините – тешки мисли, изолираност и игнориран апел за помош
Дневникот на Вестман е мрачен прозор кон години борби со депресија, суицидални и хомицидални мисли. „Имам прекрасно семејство и добра поддршка на луѓе што сакаат да ме видат како напредувам. Но, тоа никогаш не се поврзуваше со фактот што сакам да убијам луѓе“, запишал тој. Веќе во седмо одделение бил суспендиран затоа што прашал соученичка: „Ако се случи пукање во училиште, каде би се криела?“. Никој не го испратил на терапевт. Четворица поранешни соученици велат дека тој „бил поинаков“, но никогаш не очекувале ваков насилен чин.
Отпорот на системот
Вестман никогаш не добил психијатриска дијагноза, ниту пак имал криминално досие. Неговите записи се полни со фантазии за насилство, расистички и антисемитски навреди, и размислувања за другите масовни убијци. Во еден запис дури пишува: „Треба да биде потешко луѓе како мене да дојдат до оружје.“ Во Јутјуб видео на денот на нападот се гледа оружје украсено со расистички слогани. Семејството одбива да коментира. Полицијата уште истражува како ги набавил оружјата – автоматска пушка, пиштол и пушка.
