No Image x 0.00 + POST No Image

Длабока врска со духовниот свет: Халуциногените супстанции во религијата и културата на Маите

SHARE
25

Мајанската цивилизација, која цвета во Мезоамерика од 2000 година п.н.е. до 1500 година н.е., изградиле култура со извонредно познавање на природата и силна врска со духовниот свет. Користењето на халуциногени супстанции било централен дел од нивните ритуали, служело како пат до божественото и било начин за добивање духовни сознанија и одржување хармонија во заедницата.

Длабока врска со духовниот свет: Халуциногените супстанции во религијата и културата на Маите

Пејоте – светата кактусна порта до божественото

Пејоте (Lophophora williamsii), мал кактус што содржи мескалин, била една од најценетите светии во ритуалите на Маите. Се консумирал како пијалок или се џвакал исушен, секогаш во строго дефиниран церемонијален контекст со песна, музика и танц. Под водство на шамани, користењето на пејоте поттикнувало појава на халуцинации, засилена сетилност и чувство на поврзаност со божественото – се верувало дека преку тоа Маите добиваат пораки и водство од духовниот свет.

Пејоте – светата кактусна порта до божественото

Тутун, семки, габи и алкохол – разноликост на психоактивни ритуали

Тутунот бил свето растение кај Маите – се пушел во церемонии за воспоставување контакт со боговите, прочистување на просторот и учесниците, како и за ритуални дарувања. Освен пејоте и тутун, Маите користеле и семки од растението утринска слава (Ipomoea) и дјимсонвид (Datura), познати по своите халуциногени ефекти. Постојат археолошки докази дека халуциногени габи исто така можеби биле дел од ритуалите, иако не како кај другите мезоамерикански култури. Алкохолните пијалаци, како балче (ферментиран напиток од кора на дрво), се консумирале за олеснување на контактот со духовите, за сплотување на заедницата и за засилување на религиозното искуство.

Тутун, семки, габи и алкохол – разноликост на психоактивни ритуали

Ритуално прочистување и лекување: практики со клизми, смола и посветени простори

Клизмите имаат длабоко место во мајанската ритуална и медицинска традиција. Се практикувале за лекување, прочистување и духовно ослободување, особено пред важни ритуали. За ваквите ритуали биле ангажирани специјалисти – шамани и лекари. За дополнително прочистување, се палеле смола од копал, а ритуалите се изведувале во раскошно украсени храмови и свети места.

Ритуално прочистување и лекување: практики со клизми, смола и посветени простори

Психоактивните ритуали – стремеж кон божествена хармонија и колективно здравје

Маите верувале дека користењето ритуални супстанции им овозможува да ја надминат секојдневната свест и да комуницираат со богови и предци. Секој ритуал бил строго структуриран и често се изведувал под водство на шаман или свештеник, а целта била зачувување на космичкиот поредок и благосостојбата на заедницата. Традицијата и значењето на овие психоактивни ритуали живеат до ден денешен кај одредени домородни заедници.

Психоактивните ритуали – стремеж кон божествена хармонија и колективно здравје