Како јапонски инженер преживеал две нуклеарни катастрофи и се вратил на работа како ништо да не се случило - Приказната за Цутому Јамагучи
Цутому Јамагучи го преживеал невозможното – два атомски напади, Хирошима и Нагасаки. За некои тој е најсреќниот човек на светот. За други – најнесреќниот. Ова е неговата неверојатна, тажна и инспиративна приказна за преживување, истрајност и човечка волја во најтемните денови на историјата.
In This Article:
Во срцето на пеколот: Првиот атомски напад го погоди Јамагучи во Хирошима
На 6 август 1945 година, 29-годишниот инженер Цутому Јамагучи го завршувал службениот пат во Хирошима. Тој возел кон железничката станица кога, точно во 8:15 часот, небото го расекол силен тресок од авионот B-29. Јамагучи бил сведок на моментот кога атомската бомба „Little Boy“ беше фрлена врз градот. Силниот блесок и топлината го ослепија и го фрлиле на земја, лицето му било изгорено, а телото покриено со рани. Кога се освестил, времето го изгубило своето значење. Светот околу него бил потонат во густа сива темнина - прашина и пепел го затскриваа сонцето, претворајќи го утрото во ноќ без дно. Едвај можејќи да стои, Јамагучи полека се пробивал кон урнатините на фабриката. Колегите го довлекле во засолниште, каде што глетката на изгорени тела и ужасените луѓе засекогаш ќе му остане во сеќавање.
Пат кон дома низ ужас: Возот со преживеаните ги носеше кошмарите до Нагасаки
Цутому Јамагучи преживеал она што многумина би го нарекле чудо. Неговото тело било покриено со изгореници, рацете му биле изгорени и крвави, а видот и слухот му биле речиси изгубени. Но, тој преживеал. Со тивка решителност на која секој би можел да му завидува, ги прифатил повредите како неизбежен дел од неговата судбина. Следното утро, едвај закрепнат од ужасот, Јамагучи се упатил кон железничката станица. Станицата сè уште била отворена, а тој купил билет и се качил на воз со скршени прозорци за да го напушти пеколот на Хирошима и да се врати дома. Патувањето станало мрачен епилог на катастрофата. Од сите страни одекнувале повици по исчезнатите, гласови на очај и тага. Некои плачеле, други – истоштени и ранети во душата – само немо гледале во празнината. Јамагучи седел мирно, со поглед прикован кон прозорецот, каде што трепереа јагленисаните остатоци од еден урнат свет. Само еднаш го одвоил погледот од стаклото: една жена седнала покрај него, држејќи мало завиткано врзопче. Со тивок шепот се обидела да го утеши, да му внесе барем зрно спокој. Јамагучи накратко погледнал кон врзопчето, мислејќи дека во него има бебе, но она што го здогледал било јагленисано, безлично грутче. Таа слика останала засекогаш во него – длабока и болна метафора за ужасот што го преживеал.
Втор пекол: Јамагучи станува сведок на уништувањето на Нагасаки
И покрај болката, Цутому по само два дена решава да се врати на работа во канцеларијата на „Мицубиши“. Верувал дека е негова должност да го заврши извештајот за мисијата. На колегите им зборувал за ново, страшно оружје – бомба што може да уништи цел град за миг. Но неговите предупредувања биле дочекани со сомнеж и неверување. Тогаш, пред расправата да заврши, небото повторно блеснало. Овој пат целта била Нагасаки. Јамагучи се фрлил на подот; за среќа, останал речиси неповреден. Благодарение на ридестиот терен, градот претрпе помала штета од Хирошима, но загубата на човечки животи беше исто толку огромна – околу 60.000 души. За среќа, неговото семејство останало живо.
Живот по кошмарот
Цутому продолжил со секојдневниот живот, како да сакал да го избрише кошмарот. Повторно работел во „Мицубиши“ и одбегнувал да учествува во јавни настани за поддршка на жртвите. Верувал дека има многу потешко погодени од него и не сакал да бара внимание. Иако радијациската болест оставила траги – губење на косата, забите и постојана слабост – тој успеал да остане ведар пред своето семејство. Долги години Јамагучи молчел за своето искуство. Дури во 1980-тите се осмели да проговори, пишувајќи мемоари и учествувајќи во документарци за трагедиите на Хирошима и Нагасаки. Во 2006 година, тој зборуваше пред делегацијата на ОН во Њујорк, повикувајќи на целосна забрана на нуклеарното оружје. Во 2009 година, само една година пред смртта, официјално беше признаен како двократен преживеан од атомска бомба. На 93-годишна возраст, Цутому Јамагучи доби сертификат со кој беше класифициран како хибакуша – јапонски термин за преживеани од нуклеарна експлозија.
