Псиохолог споделува терапевтски совет за ментално здравје што го менува животот: „Вклучете ја машината за миење садови двапати“
„Вклучи ја машината за садови двапати“ можеби звучи како чуден совет за ментално здравје, но голем број луѓе откриваат дека токму оваа едноставна порака носи големо олеснување и промена. Оваа приказна, споделена од лиценцираниот психотерапевт Даниел Вункер и инспирирана од одговорот на Кејти Скот на прашањето „Дали некогаш терапевтот ти кажал нешто неочекувано?“, ја покренува можеби најважната тема за секој што се бори со секојдневниот живот: правилата често се само во нашите глави, а не во реалноста.
In This Article:
- Моментот кога обичните задачи стануваат неподносливи и бесмислени – Како депресијата го оневозможува секојдневието
- Терапијата што го руши менталниот затвор: „Вклучи ја машината за садови двапати“ и заборави ги наметнатите правила
- Кога ги преиспитуваме правилата – секој има свој пат до олеснување, а инспирацијата може да дојде од најнеочекувано место
- Науката зад советот: Мотивацијата често доаѓа откако ќе направиш првиот чекор – најважно е да почнеш, без разлика како изгледа тоа
Моментот кога обичните задачи стануваат неподносливи и бесмислени – Како депресијата го оневозможува секојдневието
„Кога бев на најниската точка во мојот живот, понекогаш не можев ни од кревет да станам. Немав ни енергија ни мотивација, едвај функционирав. Одам секоја недела на терапија, но таа недела немав нешто конкретно да кажам. Терапевтот ме праша: 'Со што се мачиш?' Само се поднаведов и реков 'Не знам, животот.' Не му беше доволно и праша: 'Точно, што те мачи сега? Кога ќе се вратиш дома, што ќе ти стои пред очи како проблем?'" Признавам, одговорот беше глупав, но вистински: „Со садовите. Глупаво е, знам, но колку повеќе ги гледам, толку повеќе НЕ МОЖАМ да ги средам, затоа што треба да ги измијам пред да ги ставам во машината, а таа не пере добро... Едноставно не можам да стојам и мијам садови.“ Дали навистина возрасна жена ќе падне пред куп валкани садови? Но психотерапевтот само кимна со глава и даде одговор што го менува сето ова.
Терапијата што го руши менталниот затвор: „Вклучи ја машината за садови двапати“ и заборави ги наметнатите правила
„Реков на терапевтот дека не треба така, ама ме прекина: 'Зошто не треба? Ако не сакаш да ги миеш рачно и машината не пере добро – пушти ја двапати, трипати, кого му е гајле?! Нема правила.'“ Тоа го смени се. Кога се вратив дома, ги фрлив валканите садови онака како што беа, ја пуштив машината три пати и се почувствував победено. Следниот ден се туширав лежејќи. Неколку дена подоцна ја средив облеката, како ми дојде. Без веќе наметнати правила – слободата да направиш нешто беше повторно овозможена. Сега кога сум подобро, ги мијам садовите и ги ставам како што треба. Но, кога живеењето е борба, најважното нешто што го научив е: Нема правила. Вклучи ја машината за садови двапати.“
Кога ги преиспитуваме правилата – секој има свој пат до олеснување, а инспирацијата може да дојде од најнеочекувано место
„За мене не се работи баш дека нема правила, туку си поставувам прашање: 'Чии се тие правила? Ги сакам ли јас моите, или можам подобро да си ги направам? Можеби на некој му одговара без правила, ама мене ми одговара некоја структура – онаа што САМ ќе си ја направам и сменам кога не ми е добра.'
Науката зад советот: Мотивацијата често доаѓа откако ќе направиш првиот чекор – најважно е да почнеш, без разлика како изгледа тоа
Советот „Вклучи ја машината за садови двапати“ се потпира на добро познат психолошки принцип: мотивацијата често следи по дејството. Кога немаш волја да ги измијаш садовите, дури и делумниот чекор – да ги ставиш во машината – е доволен за да ја активираш наградната зона во мозокот и полека да реконструираш здрави рутини. Малку по малку, можат да се надминат и најголемите пречки. Оние кои барем еднаш гледале во кошница со алишта и помислиле: „Не можам сега, можеби никогаш…“ ќе ја препознаат оваа мудрост.
