45 години ги следеле „надарените“ деца – што навистина ги обликува генијалците и како се рушат најголемите митови за талентот
Во 1960-тите, психологот Џулијан Стенли откри дека седмоодделенците со најдобри резултати низ Америка на колеџ тестови постигнуваат резултати колку типичен матурант. Овие деца имаа извонреден талент за математика, логика и просторна перцепција – тие беа вистинските „генијалци“. Истражувањето ги следи нивните животи веќе 45 години, разоткривајќи фасцинантни и понекогаш изненадувачки вистини за развојот на талентот.
In This Article:
- Нема докази дека „прераниот успех води кон пораз“ – митовите настрана, генијалните деца имаат потреба од поддршка
- Не само доктори и научници – надарените често избираат неочекувани патишта, од инжинери до писатели и економисти
- Вложениот труд е од суштинско значење – резултатите не се определуваат само според талентот
- Прилагодувањето на образованието според талентот го носи најдобриот резултат – лекциите важат за сите деца, не само за најнадарените
Нема докази дека „прераниот успех води кон пораз“ – митовите настрана, генијалните деца имаат потреба од поддршка
Фразата „прерано зреење, прерано скапување“ е целосно погрешна, тврдат авторите на студијата. Не важи дека детето што е многу талентирано само ќе се снајде без водство. „И тие се деца. Им треба насочување. На сите ни треба“, вели психологот Давид Лубински. Нивните таленти не смее да останат занемарени и неразвиени.
Не само доктори и научници – надарените често избираат неочекувани патишта, од инжинери до писатели и економисти
Иако дел од овие ученици станале доктори или научници, многу други развиле страст за економија, инженерство, право или пишување. „Постои најразлична палета на пасии и изрази на интелектуалниот талент“, објаснува Лубински. За децата е најважно нивните интереси да бидат откриени и поттикнати, наместо да бидат насилно насочувани само кон традиционално „паметни“ кариери.
Вложениот труд е од суштинско значење – резултатите не се определуваат само според талентот
Високиот резултат на тест не е гаранција за успех. Лубински посочува дека трудот е пресуден. „Ако ги погледнете извонредните постигнувања во политиката, науката, музиката и литературата, сите овие поединци вложуваат многу, многу часови работа.“ Тоа што некој е генијалец не го прави автоматски успешен без труд и упорност. А и успехот не значи само кариера – семејството, пријателите и среќата се подеднакво важни.
Прилагодувањето на образованието според талентот го носи најдобриот резултат – лекциите важат за сите деца, не само за најнадарените
Децата што добиле шанса да изучуваат предизвикувачки предмети, соодветни на нивните способности, постигнале значајно повеќе. „Мора да се знае каде е детето во својот развој, колку брзо учи, кои се неговите силни и слаби страни и наставата да се прилагоди според тоа“, вели Лубински. Ова не е утопија, туку почетна точка за вистинска реформа на образованието, што може да им користи на сите деца – не само на најталентираните.
