Австралијка се вселила во дом за стари лица на 38 години и вели дека не жали поради тоа
Љубопитна животна приказна го руши табуто: во период каде младите се борат за приватност и домување, една 38-годишна жена од Австралија избра да си го најде мирот меѓу луѓе многу постари од неа, во дом за стари лица. Нејзината искреност и смиреност се нишка што поканува на темелно преиспитување на животните вредности и стравот од стареењето.
In This Article:
- Прекин на долгогодишна врска ја носи до неочекувана алтернатива – дом за старци
- Мирот, евтината кирија и спокојството ја прават оваа необична заедница вистински дом
- Нов секојдневен ритам, прегратка на смиреноста и пријателствата со стари соседи
- Животот без години: волонтерство, нови хобија и растечко прифаќање на стареењето
Прекин на долгогодишна врска ја носи до неочекувана алтернатива – дом за старци
По завршувањето на долгогодишна љубовна врска, жената од Мелбурн се нашла сама на станбениот пазар. Кратко време престојувала во скапи изнајмени станови преку Airbnb, но високите цени ја притиснале. Кога изгледите за поволно домување биле минимални, пријателска и несекојдневна понуда стигнала од нејзината тетка, која живее во дом за стари лица: слободна мала стамбена единица, без ограничување на возраста.
Мирот, евтината кирија и спокојството ја прават оваа необична заедница вистински дом
За само една година меѓу пензионерите, младата жена престанува да го гледа домот за стари лица како простор за привремено преживување. Напротив – го нарекува 'свој дом', благодарение на мирната атмосфера и соседите кои не трчаат по трендови и не се опседнати со технологија. Месечната кирија за двособен стан, со вклучено одржување, изнесува околу 500 австралиски долари – далеку под просечната цена од 2800 до 3200 долари за слични станови по Мелбурн.
Нов секојдневен ритам, прегратка на смиреноста и пријателствата со стари соседи
Соседите се нејзина поддршка и пријатели, нејзината психичка состојба се подобрила, а животот станал поедноставен. Нејзините утра започнуваат со тивки разговори и кафе, следат прошетки, јога, возење велосипед и бингo. Работи со хонорарни ангажмани, а вечери поминува готвејќи, шетајќи по соседството или одмарајќи на терасата. Истакнува дека иако многумина ја прашуваат дали ѝ е досадно меѓу пензионерите, нејзината одлука делува како терапија за душата.
Животот без години: волонтерство, нови хобија и растечко прифаќање на стареењето
Во домот за стари лица, таа стекнува нови пријатели, започнува со волонтерство и ја преосмислува сопствената перцепција на стареењето. Односот кон возрасните станал топол и отворен, а животот се претворил во комбинација од мир, дружба и хобија. Дури и по скептичноста на блиските, не планира промена на начинот на живеење и сака да остане во ова заедништво уште долго време.
